Carel Stolker (Leiden, 23 juni 1954) is sinds 8 februari 2013 Rector Magnificus en Voorzitter van het College van Bestuur van de Universiteit Leiden. In juni 2016 werd hij door de raad van toezicht van de universiteit benoemd voor een tweede termijn, van 2017 tot 2021. Stolker is ook hoogleraar privaatrecht. Hij is tevens rechter-plaatsvervanger in de Rechtbank Noord-Holland en raadsheer-plaatsvervanger in het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch.

Meer informatie over Carel Stolker

Carel Stolker (Leiden, 23 juni 1954) is sinds 8 februari 2013 Rector Magnificus en Voorzitter van het College van Bestuur van de Universiteit Leiden. In juni 2016 werd hij door de raad van toezicht van de universiteit benoemd voor een tweede termijn, van 2017 tot 2021. Stolker is ook hoogleraar privaatrecht. Hij is tevens rechter-plaatsvervanger in de Rechtbank Noord-Holland en raadsheer-plaatsvervanger in het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch.

Wetenschappelijke loopbaan

Carel Stolker studeerde in Leiden, en startte zijn wetenschappelijke loopbaan in 1979 bij de afdeling burgerlijk recht van de Universiteit Leiden. Hij doceerde daar het vermogensrecht. Hij gaf ook postacademische onderwijs aan advocaten, notarissen, rechters en bedrijfsjuristen. In 1988 promoveerde hij op een rechtsvergelijkend proefschrift over medische aansprakelijkheid bij de hoogleraren Hans Nieuwenhuis en Bernard Sluijters (Aansprakelijkheid van de arts, Kluwer). In 1991 doceerde hij aansprakelijkheidsrecht aan University of California Hastings College of the Law, in San Francisco. In 1996 werd hij benoemd tot hoogleraar.

Publicaties

Stolkers oratie ging over de opkomst van een claimcultuur in Nederland en Europa. Hij schreef voorts over uiteenlopende privaatrechtelijke en wetenschapsfilosofische onderwerpen in nationale en internationale tijdschriften. Samen met Anneleen Broekhuijsen schreef hij het boek Geneesmiddelen en aansprakelijkheid (Kluwer, 1986). In 1989 verscheen Van arts naar advocaat (Boom, Scheltema & Holkema/Kluwer), over de juridische en maatschappelijke oorzaken van de Amerikaanse claimcultuur en wat daarvan voor Europa te leren zou zijn.

In 2003 hield Stolker in Leiden de universitaire diesrede over de rechtsgeleerdheid als wetenschappelijke discipline (“Ja, geléérd zijn jullie wel!” Over de status van de rechtswetenschap). Die oratie markeerde de start van een debat onder Nederlandse juristen over de grondslagen van hun discipline. Dit resulteerde vervolgens weer in zijn boek over rechtenfaculteiten wereldwijd: Rethinking the Law School– Education, Research, Outreach & Governance (Cambridge University Press 2014). Dat boek is gebaseerd op zijn ervaringen als docent, onderzoeker en bestuurder. In de aanloop naar zijn rectoraat voegde hij hoofdstukken toe over de grote uitdagingen voor de moderne onderzoeksuniversiteit, en over de vraag hoe universiteiten het beste bestuurd kunnen worden.

Stolker is lid van de Redactieraad van de wettenreeks Tekst & Commentaar en hoofdredacteur van de losbladige serie Onrechtmatige Daad. Aan beide uitgaven schrijft hij ook mee.

Bestuurlijke functies

Stolker vervult al lang bestuurlijke functies. Vanaf 1997 was hij hoogleraar-directeur van het E.M. Meijers Instituut voor Rechtswetenschappelijk Onderzoek van de Leidse rechtenfaculteit, en daarna, vanaf 2001, vice-decaan voor het onderzoek. Hij was decaan van de Leidse rechtenfaculteit van 2005 tot 2011. Hij bekleedde tal van wetenschappelijke (NWO), maatschappelijke en beleidsmatige functies. Van 2011-2016 was hij lid van de Raad van Bestuur van het Fonds Wetenschappelijk Onderzoek – Vlaanderen (FWO). Hij is thans onder meer lid van de raad van toezicht van het Nationaal Museum van Wereldculturen (Volkenkunde, Tropenmuseum en Afrikamuseum). Stolker is voorts voorzitter van de Algemene PresidentenVergadering, het informele overleg tussen de veertien voorzitters van de Nederlandse universiteiten. Stolker is in februari 2016 benoemd tot lid van de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen. 

Publicaties