Civielrechtelijke vragen zijn overal aanwezig als je er oog voor hebt. Mogen grote techbedrijven zoals Airbnb en AliExpress hun diensten en producten aanbieden aan consumenten in Nederland, ook als ze mogelijk gevaarlijk zijn? En kunnen zij aansprakelijk worden gesteld als dat zo is? Wat zijn de gevolgen van de coronacrisis voor doorlopende overeenkomsten, zoals huurovereenkomsten van horeca-ondernemers of sportabonnementen van consumenten? Kan de overheid aansprakelijk worden gehouden voor het niet nakomen van klimaatafspraken?

Deze vragen worden in het Nederlandse recht beantwoord op grond van het Burgerlijk Wetboek, met invloeden van Europees en internationaal recht. Het systeem van het BW is daarbij eindeloos fascinerend. Veel van de inhoudelijke normen gaan terug tot het Romeinse recht. Tegelijk moet het recht soms responsief zijn ten aanzien van maatschappelijke veranderingen.

Wat uniek is voor Leiden, is de aandacht voor schrijfvaardigheden en individuele begeleiding. De vakken privatissimum en practicum zijn parels in onze master. In deze vakken oefenen studenten in kleine groepen onder begeleiding van een docent intensief met het schrijven van wetenschappelijk en praktijkgerichte stukken.

"Als jurist moet je niet alleen de regels kennen, maar ook het grotere plaatje kunnen overzien. In mijn master Civiel recht heb ik beide geleerd. In mijn werk als consultant heb ik er elke dag profijt van."

“In 2006 studeerde ik in Leiden civielrechtelijk af. Na een tijd voor Autoriteit Consument & Markt te hebben gewerkt, werk ik nu als senior consultant bij organisatieadviesbureau Berenschot. Bij Berenschot adviseer ik overheden en bedrijven over samenwerkingsvraagstukken. In beide organisaties heb ik niet dagelijks gedetailleerde civielrechtelijke kennis nodig (gehad). Vraagstukken zijn vaak heel praktisch, zoals: “Als ik als klokkenluider meewerk met ACM, schend ik dan het geheimhoudingsbeding in mijn arbeidsovereenkomst?” Bij Berenschot krijg ik ook meer abstracte vragen als: “Hoe maak ik als overheid verstandige afspraken over samenwerking met andere overheden of het bedrijfsleven?” Dat soort vragen hebben een juridische component, zonder dat je op de universiteit het ‘goede’ antwoord hebt geleerd. Ik ben er van overtuigd dat een goed jurist zich tijdens zijn of haar carrière steeds in nieuwe (deel)gebieden kan specialiseren en inziet dat het juridische perspectief niet op zichzelf staat. Kennis van specifieke regelgeving doe je in mijn ervaring bovendien vooral op in de praktijk. Tijdens je universitaire opleiding is het daarom relevant dat je met een juridische bril leert kijken en jezelf uitdaagt om over het systeem van het recht na te denken. Het civiele recht biedt een enorme rijkdom, doordat het zich in meer dan 2000 jaar heeft gevormd en in de haarvaten van onze samenleving zit. De civielrechtelijke master legt in mijn ervaring een degelijk fundament waarop je in je carrière kan voortbouwen. De master heeft bovendien veel aandacht voor praktische vaardigheden, zoals in de vakken practicum en privatissimum. Je leert daar óók hoe je je argumenten goed over het voetlicht brengt. Het is een open deur, maar met het ‘juiste’ antwoord alleen, red je het in de praktijk lang niet altijd.”