Universiteit Leiden

nl en

Eliza Steinbock: ‘Mijn research is eigenlijk een soort me-search’

Ik ben Eliza Steinbock, 38 jaar en geboren en getogen in Louisville, Kentucky in de Verenigde Staten. Vanaf 2014 werk ik aan de Universiteit Leiden waar ik lesgeef en onderzoek doe naar genderrepresentatie, met name de representatie van transseksuele mensen, in cultuur en media.

Een studie van het ‘echte leven’

‘Als studenten ervoor kiezen om gender en seksualiteit te studeren, heeft het vaak een persoonlijke betekenis voor hen. Het is een studie van het ‘echte leven’, en draagt bij aan je persoonlijke ontwikkeling als mens. Het is heel mooi om mijn studenten te zien opbloeien gedurende de lessen, soms zie ik hun zelfvertrouwen groeien of merk ik dat ze een aha-moment hebben en dat er ineens iets op zijn plaats klikt in hun hoofd. Alsof een onderwerp wat voor hen eerst nog troebel was, ineens helder wordt. Er zijn altijd wel studenten die er tijdens de lessen achter komen dat ze eigenlijk panseksueel of transgender zijn.’

Research en me-search

‘Ik identificeer mezelf als transgender en in mijn recente boek Shimmering Images schrijf ik in het voorwoord over het moment wanneer het breder geaccepteerd werd om jezelf als niet-binair persoon te presenteren [dus niet alleen: ‘hij’/‘zij’, maar ook: ‘die’, red.]. De realisatie dat dit mogelijk was is een van de dingen geweest, in mijn jarenlange onderzoek in de transgenderstudies, waardoor ik me realiseerde dat dit ook was wat voor mij het beste aanvoelde. Soms zeg ik wel eens grappend dat mijn research een soort me-search is. Een onmiskenbare behoefte om mezelf beter te leren kennen. Zoals Freud ooit zei: we proberen onszelf allemaal te begrijpen door het onderzoek wat we doen.’

Tijden veranderen

‘We beleven echt een verandering op dit moment. Toen ik begon met mijn onderzoek in 2002 en op zoek ging naar beelden van transgender mensen in de media vond ik vooral documentaires waarin dokters werden geïnterviewd óver het ‘fenomeen van de transgender’. De autoriteit om over hun eigen ervaring te praten werd zelden aan transgender mensen zelf gegeven. Dat zat me dwars.’

‘Tegenwoordig ligt die macht veel vaker bij transgenders zelf. Als je naar de populaire Amazon Prime-serie Transparent kijkt bijvoorbeeld, bevat deze niet alleen transgender acteurs, maar ook regisseurs en scriptschrijvers. Als een verhaal door een groep wordt verteld in plaats van over een groep, bevat het een minder paternalistische of kolonialistische blik.’

‘Ik ben op dit moment erg geïnteresseerd in hoe producties gemaakt door transgenders de mainstream infiltreren en hoe ze het beeld dat er jarenlang van transgenders is neergezet hervormen. Deze beweging laat zien hoe de ideeën over gender aan het verschuiven zijn, een verandering die ik heel belangrijk vind.’

Miss Marple

‘Ik werk veel, maar natuurlijk niet altijd. Als ik niet aan het werk ben, spendeer ik een groot deel van mijn tijd met Miss Marple, een paard dat ik met twee anderen deel in Amsterdam, mijn woonplaats. We nemen haar twee keer per dag mee uit rijden, ik zo’n twee tot vier keer per week. Wat ik fijn vind aan paardrijden is dat het zo meditatief is. Na een dag vol intensief contact met mensen en ideeën, is paardrijden en -verzorgen een geweldige manier om te ontsnappen naar een meer onbezorgde wereld.’

In de serie Humans of Humanities, verschijnt iedere twee weken een portret van een van onze wetenschappers, medewerkers of studenten. Wie zijn zij en wat doen ze? Meer portretten en informatie vind je op deze pagina.

Julia Nolet
Mail de redactie

Deze website maakt gebruik van cookies.  Meer informatie.