Pauline Schuyt benoemd tot hoogleraar Sanctierecht en Straftoemeting
Hoe bestraffen we ongewenst gedrag en hoe gaan we om met diegenen die we bestraffen? Pauline Schuyt is per 1 augustus benoemd tot hoogleraar en gaat zich met name richten op het laatste deel van de strafrechtsketen.
Pauline Schuyt is benoemd tot hoogleraar Sanctierecht en Straftoemeting aan het Instituut voor Strafrecht & Criminologie. Het betreft een persoonlijke leerstoel. Op 12 februari 2016 om 16.00 uur aanvaardt zij haar benoeming officieel met het uitspreken van haar oratie.
Schuyt studeerde Nederlands recht en Nederlandse Taal- en Letterkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 2010 promoveerde ze aan de Radboud Universiteit Nijmegen op het proefschrift ‘Verantwoorde straftoemeting’. Ze is lid van de redactie van het tijdschrift Sancties en vaste auteur van Tekst & Commentaar Strafrecht en de rubriek Straftoemeting in Delikt en Delinkwent. Tevens is ze lid van de Raad van Toezicht van Reclassering Nederland en Raadsheer Plaatsvervanger in het hof Den Haag. Van 1 juli 2011 tot 1 september 2015 was ze als portefeuillehouder onderwijs lid van het bestuur van de Leidse Faculteit der Rechtsgeleerdheid.
Laatste deel van de strafrechtsketen
Pauline Schuyt bekleedt de leeropdracht ‘Sanctierecht en Straftoemeting’, hetgeen betekent dat ze zich in het bijzonder zal richten op het laatste deel van de strafrechtsketen. Schuyt: ‘Kort gezegd stel ik de vraag: Hoe bestraffen we ongewenst gedrag en hoe gaan we om met diegenen die we bestraffen? Mijn onderzoeksgebied omvat alles wat gebeurt vanaf het moment waarop besloten is om een sanctie op te leggen. Dit gedeelte van het strafrecht bestaat uit drie fasen: ten eerste de oplegging van sancties, inclusief het sanctiestelsel en de motivering van de gekozen sanctie, ten tweede de tenuitvoerlegging van de sanctie, de wijze waarop dat gebeurt en de rechten en plichten die daarbij gelden voor alle betrokkenen en ten slotte de fase ná de tenuitvoerlegging. Bij dat laatste kun je denken aan de terugkeer van ex-delinquenten in de samenleving, bijvoorbeeld in het kader van een voorwaardelijke invrijheidstelling, en de gevolgen van het hebben van een strafblad voor de ex-delinquent. Dit is een breed gebied, waarin ik ook de mogelijkheid heb samen te werken met andere disciplines en aan te sluiten bij activiteiten binnen ons instituut, zoals het Prison Project bij de afdeling Criminologie.”
Schuyt: “Bestraffing en resocialisatie zijn thema’s waarvoor ook in de samenleving veel belangstelling bestaat. Denk maar aan de discussie over te laag of verkeerd straffen. Dat maakt het onderzoek ook buiten de wetenschap tastbaar. Zo werk ik samen met de Raad voor de Rechtspraak aan een landelijk toe te passen model voor strafmotivering op basis van mijn onderzoek en ben ik betrokken bij diverse projecten waarin wordt onderzocht hoe ex-delinquenten beter kunnen worden voorbereid op en begeleid bij hun terugkeer in de samenleving. Niet alleen om recidive te voorkomen. Ook om bijvoorbeeld burgemeesters handvaten te geven hoe om te gaan met hun wettelijke taak tot nazorg van ex-gedetineerden en bij het handhaven van de openbare orde bij de terugkeer van veroordeelden in zaken met veel media-aandacht, zoals Benno L. en Volkert van der G.”
Plannen voor het onderwijs
Schuyt wil met haar leerstoel niet alleen het onderzoek op dit terrein een extra impuls geven, ook voor het onderwijs heeft ze grote plannen: “Juist die wisselwerking tussen academisch onderzoek en actuele vragen uit de samenleving maken deze leeropdracht zo boeiend. Dat wil ik ook terug laten komen in het onderwijs, door mijn studenten dezelfde vragen voor te leggen die bijvoorbeeld rechters, de Reclassering, het Ministerie van Veiligheid en Justitie of directeuren van Penitentiaire Instellingen aan mij stellen. Het is dan aan mij als docent om te laten zien dat deze praktische vragen ook op een academische manier en door het doen van wetenschappelijke onderzoek kunnen worden beantwoord.”