Waarom lukt het niet om de problemen in de jeugdzorg aan te pakken?
In de media beeld: Getty Images via Unsplash+
De jeugdzorg moet veranderen. Een alarmerend inspectierapport laat opnieuw zien dat kinderen onvoldoende veilig zijn. Mariëlle Bruning, hoogleraar Jeugdrecht, sprak erover in een podcast met Argos: ‘Wij hebben in Nederland de plicht om kinderen te beschermen.’
Al zes jaar lang slaan verschillende inspecties alarm over de onveilige situaties in de jeugdzorg. De noodzaak voor veranderingen werd opnieuw duidelijk door een recent alarmerend rapport van de inspecties. ‘Ik schrok er weer van’, vertelt Mariëlle Bruning tegen Argos. ‘Wij hebben in Nederland een plicht om kinderen te beschermen als ouders dat niet kunnen. We hebben kinderrechters die daarover beslissen. Dan is het uiterst merkwaardig dat de uitvoering niet genoeg gebeurt of schadelijk is.’
Tien jaar geleden werd in Nederland de Jeugdwet ingevoerd. Het idee hierbij was dat onderlinge concurrentie tussen jeugdzorginstellingen de zorg efficiënter en goedkoper maken. Gemeentes zouden dan vervolgens de zorg inkopen. ‘De marktwerking is een perverse prikkel geweest’, stelt de hoogleraar. ‘Er zijn in totaal meer dan zesduizend zorgaanbieders op dit moment. Het schrijdende is dat aanbieders die lichte vormen van hulp aanbieden, bijna winstgevend zijn en het heel goed doen. De organisaties die de zwaarste vormen van hulp bieden, en daarmee jeugdzorgkinderen helpen, staan bijna onder water.’
Ook de organisatiestructuur van de Jeugdzorg werkt niet mee, stelt Bruning: ‘Kinderrechters zeggen dat deze jongeren en kinderen bescherming nodig hebben, maar vervolgens gaan gemeenten zich er ook mee bemoeien om te kijken welke hulp nodig is. Daardoor komt er niemand echt op voor de kinderen in de jeugdbescherming en worden maatregelen van de kinderrechter vaak niet uitgevoerd zoals die bedoeld zijn.’ De hoogleraar blijft zich uitspreken voor de jeugdbescherming: ‘Er zijn kinderen in Nederland waar het thuis niet gaat en niet lukt. Wat voor ministers er straks ook komen, we moeten voor die kinderen durven kiezen. Daar heeft Nederland een extra verantwoordelijkheid. Jeugdbescherming moet gewoon op orde zijn.’