In dit onderzoek staat een werk van de Romeinse jurist Julius Paulus (2 ^e – 3 ^e eeuw n. Chr.) met de titel Decretorum Libri Tres (‘Drie Boeken van Keizerlijke Decreten’) centraal. Dit werk bevat een verzameling uitspraken door keizer Septimius Severus (en wellicht enkele van zijn opvolgers) als hoogste gerechtelijke instantie binnen het Romeinse Rijk. In zijn verslagen beschrijft Paulus hoe en op welke gronden een dergelijke beslissing in het raadgevende orgaan van de keizer, het consilium, tot stand kwam. Zijn verslagen bieden hierdoor een unieke kijk in het besluitvormingsproces aan de top van de keizerlijke bureaucratie en de personen en belangen die hierbij een rol speelden.