Universiteit Leiden

nl en

Mariëlle Bruning in Trouw over extra kabinetsgeld voor jeugdbescherming

Het kabinet trekt de komende vier jaar in totaal 40 miljoen euro extra uit voor de instellingen die jeugdbescherming en jeugdreclassering bieden. Gemeenten moeten eenzelfde bedrag vrijmaken. Is dat genoeg om de problemen op te lossen?

Het kabinet neemt deze beslissing onder meer naar aanleiding van onderzoek door de Universiteit Leiden in opdracht van het WODC. Daaruit bleek onder meer dat de doelen van de Wet herziening kinderbeschermingsmaatregelen maar heel beperkt worden gerealiseerd

Hoogleraar Jeugdrecht Mariëlle Bruning, een van de betrokken onderzoekers, zegt in Trouw het gevoel te hebben dat de urgentie van het probleem voor het kabinet nu wel duidelijk is. 'Maar of 40 miljoen het gaat oplossen? Ik durf het niet te zeggen. Jeugdzorg Nederland is erg teleurgesteld over dat bedrag. De urgentie van het probleem is volgens mij nu wel duidelijk geworden. De bewindslieden hebben laten zien dat ze zich realiseren dat er snel wat moet gebeuren, door met een brief te komen en de toezegging te doen dat er een advocaat bij uithuisplaatsingen komt. Er wordt alleen opnieuw veel verantwoordelijkheid terug bij de organisaties en gemeenten gelegd. We zijn al te lang slecht bezig om ineens morgen een goed systeem te krijgen.'

Volgens Bruning gaat het vooral mis doordat er veel verschillende organisaties zijjn gecreëerd die zich met een hulpvraag bemoeien. 'De zwaarste vormen van zorg beginnen bij Veilig Thuis of het wijkteam. Als zij denken dat er gedwongen hulp moet komen, komt het bij de Raad voor de Kinderbescherming. De Raad doet onderzoek en kan een verzoek aan de rechter doen. Na het oordeel bij de kinderrechter krijg je de uitvoering bij gecertificeerde instellingen. Al die losse schakels kosten maanden tijd. Er moeten organisaties uit, maar welke? Iedere organisatie vindt zichzelf onmisbaar. Bij elke nieuwe wet is er een organisatie aangeplakt in plaats van uitgehaald. De Raad voor de Kinderbescherming bestaat bij ons al honderd jaar als extra schakel, maar in andere landen heb je die niet eens.'

Lees het gehele interview in Trouw.

Deze website maakt gebruik van cookies.  Meer informatie.