Terugblik op de nucleaire top: de grote winnaar is Kim Jong-un
De Amerikaanse president Donald Trump en de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un ontmoetten elkaar op de nucleaire top in Singapore, een historisch moment. Maar hoe zal deze top de geschiedenisboeken ingaan? Hoogleraar Koreastudies Remco Breuker blikt in de media terug op de top: Kim wint, zijn onderdanen zijn de verliezers.
‘Dit is geen deal’
De inzet van de Verenigde Staten, volledige en permanente ontwapening van het Koreaanse schiereiland, bleef onbeloond. Die van Noord-Korea was internationale erkenning, erkenning van het land als kernwapenstaat en sanctieverlichting.
Breuker stelt dat alles wat in het akkoord staat al eerder is gezegd, vaak ook sterker verwoord, en Noord-Korea zich nooit aan de afspraken heeft gehouden. Nergens wordt de tekst concreet, de slottekst is slechts de bevestiging van de handdruk. ‘Een anticlimax. Een soufflé die wel erg snel is ingezakt’, zijn de woorden die hij gebruikt in de Gelderlander om het akkoord te beschrijven. ‘Trump presenteert zich graag als dealmaker, maar ik zie geen deal. Ik heb alleen toezeggingen van Amerika gezien, Kim heeft nog niets concreets toegezegd.’
Een charismatische staatsman van een moorddadig regime
Dat Kim werd onthaald als een gelijke van Trump is volgens Breuker het levende bewijs van een verkeerde boodschap: de gedachte dat een kleine, gemarginaliseerde staat kernwapens nodig heeft voor volledige erkenning. Door Kim Jong-un als staatsman te vieren, is hij thuis sterker dan ooit.
‘Het regime van Kim zit met Trumps schouderklop nu nog vaster in het zadel. De repressie zal toenemen’, aldus Breuker. Daarom ook vindt hij het een absoluut gemiste kans dat de mensenrechten niet in de slottekst staan.
Waar suggesties opgaan voor een Nobelprijs van de Vrede voor Trump blijft Breuker kritisch in een reportage van Hart van Nederland: ‘Vergeet niet dat Kim Jong Un de leider is van een van de meest moorddadige regimes ter wereld. Een land met concentratiekampen, waar vrouwen gedwongen abortussen ondergaan. En daar staat Trump vrolijk mee te lachen.’
Hoe nu verder?
In zekere zin is er volgens Breuker ook iets goeds uit de top gekomen: ‘Zolang de twee partijen zeggen met elkaar om de tafel te willen zitten, is het risico op een rampzalige oorlog beduidend lager.’ Iets wat ook positief is voor Nederland, instabiliteit in Noordoost-Azië kan ook ons raken en Zuid-Korea is een belangrijke economische partner.
Ook al is het gevaar van oorlog verdwenen, Noord-Koreanen zullen er nog weinig van merken. Breuker stelt in het NRC dat het wachten op het ontstaan van mensenrechten een illusie is. ‘Als je de duivel de hand schudt, kun je er maar beter voor zorgen dat je iets terugkrijgt dat de moeite waard is. Significante mensenrechtenverbeteringen zouden zowel de Noord-Koreaanse bevolking als de internationale wereld tot voordeel hebben gestrekt. Het akkoordje dat Trump uiteindelijk heeft gesloten met Kim heeft de mensenrechtenschendingendiscussie naar alle waarschijnlijkheid volledig, permanent en verifieerbaar ontmanteld. Met als gevolg dat Trump er met lege, maar bevuilde handen bij staat.’
Meer weten?
Lees en bekijk alle items van Remco Breuker in de Gelderlander, Hart van Nederland en NRC.nl