Prof.dr. I.B.Schipper is sinds 2008 werkzaam in het LUMC als hoogleraar Traumachirurgie en hoofd van het Traumacentrum LUMC. Daarnaast was zij van 2008-2023 hoofd van Traumacentrum West. Zij is gespecialiseerd in complexe fractuurbehandeling, zoals de behandeling van bekkenfracturen. Ook heeft zij uitgebreide expertise in de behandeling van gestoorde botgenezing. Daarnaast is de opvang en vaak uitgebreide behandeling van polytraumapatienten éen van haar aandachtsgebieden. Zij is tevens betrokken bij het optimaliseren van de (organisatie van) traumazorg. Het wetenschappelijk onderzoek richt zich op dezelfde onderwerpen. Hiervoor zijn zowel lokale, nationale als internationale samenwerkingsverbanden vormgegeven waarin 10-15 PhD kandidaten onderzoek doen. Daarnaast is prof. Schipper uitgebreid betrokken bij het trauma-onderwijs in de vorm van de ATLS, in binnen en buitenland. Bestuurlijk is zij geëngageerd als voormalig voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Traumachirurgie, voorzitter van AONederland, van de European Society for Trauma and Emergency Surgery, en als lid van de Committee on Trauma van de American College of Surgeons. Momenteel is zij voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde.

Meer informatie over Inger Schipper

Prof.dr. I.B.Schipper is sinds 2008 werkzaam in het LUMC als hoogleraar Traumachirurgie en hoofd van het Traumacentrum LUMC. Daarnaast was zij van 2008-2023 hoofd van Traumacentrum West.
Zij is gespecialiseerd in complexe fractuurbehandeling, zoals de behandeling van bekkenfracturen. Ook heeft zij uitgebreide expertise in de behandeling van gestoorde botgenezing. Daarnaast is de opvang en vaak uitgebreide behandeling van polytraumapatienten éen van haar aandachtsgebieden. Zij is tevens betrokken bij het optimaliseren van de (organisatie van) traumazorg. Het wetenschappelijk onderzoek richt zich op dezelfde onderwerpen. Hiervoor zijn zowel lokale, nationale als internationale samenwerkingsverbanden vormgegeven waarin 10-15 PhD kandidaten onderzoek doen. Daarnaast is prof. Schipper uitgebreid betrokken bij het trauma-onderwijs in de vorm van de ATLS, in binnen en buitenland. Bestuurlijk is zij geëngageerd als voormalig voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Traumachirurgie, voorzitter van AONederland, van de European Society for Trauma and Emergency Surgery, en als lid van de Committee on Trauma van de American College of Surgeons. Momenteel is zij voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde.

Traumachirurgie

Trauma is de nummer 1oorzaak van sterfte in de bevolking jonger dan 40 jaar oud. Weinig mensen beseffen dat trauma wereldwijd meer sterfte veroorzaakt dan Malaria en HIV bij elkaar. In Nederland bezoeken meer dan 3.000.000 trauma patiënten per jaar de SpoedeisendeHulp afdeling, 80.000 daarvan hebben verwondingen die behandeling in het ziekenhuis en acute opname nodig hebben en meer dan 5.000 zijn zwaar gewond, de zogenaamde poly trauma patiënten. Al deze letselcategorieën hebben aanzienlijke socioeconomische gevolgen. In de nabije toekomst, als gevolg van de stijgende gemiddelde leeftijd van onze bevolking, zullen we complexe fracturen meer en meer tegenkomen, zowel bij ernstig gewonde patiënten als bij patiënten met een enkelvoudige letsels. Heupfracturen zijn een illustratief voorbeeld. De prevalentie van heupfracturen gestegen van 14.000 in 2012 tot bijna 20.000 in 2017. Gezondheidszorg evaluatie van trauma patiënten zal vergelijkende resultaten studies en prognostische modellering omvatten. OP deze wijze zullen ook de toenemende gevolgen van letsels als ziekte in de maatschappij duidelijk worden.

De onderzoekslijn 'complex trauma zorg' heeft betrekking op de top-referentiele zorg functies (TRFs) die uit de benoeming van het LUMC als regionaal Traumacentrum volgen. De tweede Researchlijn is '(kosten) effectiviteit van de zorg voor veelvoorkomende fracturen'. Beide onderzoekslijnen zijn ingebed in de thema's Prognostic Clinical Modelling en Optimising Clinical Outcome

Wetenschappelijke carrière

Prof. Schipper heeft haar studies biomedische wetenschappen en geneeskunde gevolgd aan de Universiteit Leiden, waar zij in 1991 afstudeerde als biomedicus en in 1993 als arts. Zij promoveerde tot doctor in de Geneeskunde in 2003 op het proefschrift   “Treatment of unstable trochanteric fractures: The balance between man and material“, waarin de behandeling van niet stabiele heupfracturen beschreven staat. De opleiding tot chirurg heeft zij gevolgd in Academisch Medisch Centrum te Amsterdam en het ziekenhuis de Weezenlande in Zwolle. Van 2000 tot 2008 was zij als chirurg/traumatoloog verbonden aan het Erasmus MC te Rotterdam en medisch hoofd van het Traumacentrum Zuid-West Nederland. In 2008 werd zij benoemd als hoogleraar Traumachirurgie en hoofd van de subafdeling Traumachirurgie in het Leids Universitair Medisch Centrum te Leiden. Haar oratie op 28 september 2009 was getiteld De X-factor in de ongevalchirurgie. Sinds haar benoeming staat zij aan het hoofd van het Traumacentrum West.