Kunstgeschiedenis van de oudheid

De Griekse wereld

De filosoof Protagoras van Abdera (ca. 490-420 v.Chr.) schreef dat de mens beschouwd kan worden als de maat van alle dingen. Deze woorden  kunnen als rode draad dienen bij onze kennismaking met de Griekse kunstgeschiedenis, want vrijwel geen andere cultuur is zo verbonden met de mens als de Griekse. Het menselijk lichaam gold letterlijk als de maat voor beeldhouwkunst en architectuur, met de voet als uitgangspunt voor het creëren van eenheid in de cultuuruitingen. De kunst had volgens de Grieken als hoogste doel de natuur zo nauwkeurig mogelijk te imiteren, ja zelfs te overtreffen. En kunst had (en heeft!) ook de mogelijkheid om emoties op te roepen, mensen tot tranen te bewegen.

Hoe deze theorieën door de Griekse kunstenaars in de praktijk zijn gebracht, is onderwerp van deze collegereeks. Aan de hand van voorbeelden uit talloze musea maken we kennis met de Griekse sculptuur, de architectuur, de (vaas-)schilderkunst en aspecten van de kleinkunst, zoals gemmen, cameeën en sieraden. Het is de bedoeling dat de cursist na afloop van deze colleges in staat zal zijn Griekse kunstuitingen met zelfvertrouwen te kunnen herkennen en dateren. De docent was tientallen jaren als conservator verantwoordelijk voor de klassieke afdeling van het Rijksmuseum van Oudheden. U zult daarom ook kennismaken met verhalen uit de praktijk, betreffende het ontmaskeren van vervalsingen, de dilemma’s rond aankopen en aspecten rond repatriëring van oudheden. Een excursie naar het Rijksmuseum van Oudheden sluit deze collegereeks af. Deze cursus zal worden vervolgd met de wereld van de Etrusken en de kunst van het oude Rome.