LLP-onderzoek: auto populairder onder jongeren dan gedacht
Kan de historische binnenstad in de nabije toekomst autovrij gemaakt worden? Om dat uit te zoeken, brachten LLP-studenten voor de gemeente Leiden de mobiliteitsbehoefte onder Leidse jongeren in kaart. En passant deden ze verrijkende inzichten op over het gemeenteleven: ‘Je baan doet er wél echt toe.’
Voor Daphne Bossink (Public Management), Didi Spaans (Film- en Literatuurwetenschappen), Nicky Leemreijze (Fiscaal Recht) en Peter Bos (Geneeskunde) vormde hun onderzoek het sluitstuk van het Leiden Leadership Programme (LLP), het honourstraject voor masterstudenten. Bij deze eindopdracht worden studenten steevast gekoppeld aan een stakeholder, voor wie ze een praktisch probleem onderzoeken. Tegelijkertijd leren ze hoe de bedrijfscultuur en sociale hiërarchie in elkaar steekt. ‘Het doel is om sensitiviteit op te bouwen voor de organisatie’, legt Didi uit.
Over dit artikel
Dit nieuwsbericht maakt onderdeel uit van een zomerserie over de samenwerking met onze partnerorganisaties, waarbij we enkele praktijkopdrachten van het LLP in het zonnetje zetten. De reeks is te vinden onder het kopje 'zie ook' naast dit artikel en op de nieuwspagina van de Honours Academy.
Passé of praktisch?
Haar groepje ging aan de slag met het mobiliteitsvraagstuk van de gemeente Leiden. Aan de hand van online enquêtes wilde het viertal te weten komen hoe de gemiddelde jonge Leidenaar de auto beoordeelt. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan: ‘We zaten heel erg vast in de universitaire cultuur. We kwamen lastig in contact met mbo’ers.’ Uiteindelijk analyseerde het team zo’n 120 enquêtes, voornamelijk van hoger opgeleide jongeren.
Hoewel de LLP’ers hadden verwacht dat hun leeftijdsgenoten de auto een stuk minder hoog hadden zitten dan vorige generaties, bleken ze het mis te hebben. De enquêtes wezen uit dat de auto werd gezien als een vervoersmiddel dat in theorie wellicht passé was, maar in de praktijk toch wel erg handig. Leidse jongeren stonden overigens positief tegenover initiatieven om vervoersmiddelen als de scooter, de fiets en de auto te delen met anderen.
'Ik ga niet liegen: af en toe was er frictie tussen de groepsleden'
Vertrouwensboost
Naast inhoudelijke uitdaging, bood het project ook kansen tot persoonlijke groei. De teamleden, die qua studierichting en persoonlijkheid sterk van elkaar verschilden, waren expres bij elkaar gezet om een diverse groep te creëren. ‘We staan allemaal zó anders in het leven. We zouden elkaar niet snel opzoeken’, geeft Nicky toe. Daardoor leer je echter wel samenwerken met mensen die heel anders naar de wereld kijken dan jijzelf, zegt Didi: ‘Ik ga niet liegen: er was af en toe frictie tussen de groepsleden. Maar juist daarom was het zo waardevol.’
Het LLP heeft een duidelijke stempel gedrukt op hun carrièreplannen. Nicky merkte dat ze een hoop vooroordelen had: ‘Ik zag de gemeente als iets heel stoffigs, een trage plek.’ Nu ziet ze dat het veel meer is dan dat – en overweegt ze zelfs om bij een gemeente aan de slag te gaan. ‘Je baan doet er wél echt toe, dat is gaaf. Je staat midden in de maatschappij en kan op korte termijn resultaat boeken.’ Voor Didi bleek haar deelname aan het LLP een enorme ‘confidence boost’ op het gebied van communicatie en leiderschap. Binnenkort begint deze literatuur- en filmwetenschapper als regisseur aan een nieuw filmproject: ‘Zonder het LLP had ik dat écht niet gedaan!’
Tekst: Zaza Jung
Mail de redactie