Universiteit Leiden

nl en

Studententeam bedenkt Suckerspheres: duurzaam alternatief voor microplastic

Een team van Leidse en Groningse studenten is door naar de Europese finale van de BISC-E competitie. In deze jaarlijkse wedstrijd moeten studenten een duurzame oplossing bedenken voor een groot maatschappelijk probleem. Het team bedacht SuckerSpheres: een natuurlijk alternatief voor de plastic microbeads die nu nog veelvuldig aanwezig zijn in zonnebrand en andere cosmetische producten.

Piepkleine plasticbolletjes

Het team van Leidse en Groningse studenten vond een nieuwe bestemming voor het veelzijdige intkvis-eiwit suckerine, dat zij in een eerdere studentencompetitie promootten als middel tegen brandwonden (zie link). ‘Tijdens ons onderzoek toen bleek dat suckerine op heel veel manieren bruikbaar is,’ vertelt teamlid Laurens ter Haar. ‘We willen het daarom nu gebruiken als duurzaam en biologisch alternatief voor plastic microbeads.’

Plastic microbeads zijn piepkleine plasticbolletjes die worden gebruikt in veel cosmetica, zoals zonnebrand en shampoo. Ter Haar: ‘Producenten voegen ze toe om bijvoorbeeld de smeerbaarheid van hun product te verbeteren, maar soms ook gewoon als goedkope flesvulling.’ De plasticdeeltjes komen zo op grote schaal terecht in het milieu en uiteindelijk ook in planten, dieren én mensen.

Duurzame productie

Suckerspheres, oftewel bolletjes gemaakt van suckerine, moeten de plastic microbeads gaan vervangen. Het team wil het eiwit duurzaam produceren met behulp van gist. ‘Helaas kunnen we door de Corona-situatie niet testen in het lab,’ aldus begeleider Marjolein Crooijmans. ‘Maar we hebben een paar verschillende theorieën.’ ‘Het mooie is dat we restproducten kunnen gebruiken als voedingsbodem voor het gist,’ voegt teamlid Maarten Lubbers toe. ‘Denk hierbij aan de stokken van maïs en andere niet-eetbare delen van planten.’ Bovendien zijn de Suckerspheres ook biologisch afbreekbaar.

Er zijn ook al ideeën om de geproduceerde suckerine vervolgens om te bouwen tot microbeads. ‘suckerine is een thermoplastisch eiwit’, legt ter Haar uit. ‘Net als plastic smelt het bij hoge temperaturen en dan kun je het vervormen tot wat je maar wilt. Ook lijkt het erop dat we door toevoeging van een zoutoplossing het eiwit ertoe kunnen dwingen zichzelf om te vormen tot kleine bolletjes. Maar ook dat moeten we eerst nog testen.’

Teamfoto op anderhalve meter afstand. Met vlnr: Laurens ter Haar, Floor Stel, Georgy Bubnenkov, Marjolein Crooijmans, Daniël Tan, Maarten Lubbers (voorgrond), Jonah Anderson en Daan van Tol

Nieuwe wereld

Voor de wedstrijd moet het team ook een businessmodel maken. ‘Hierbij helpt Georgy Bubnenkov van de Universiteit Groningen ons’, vertelt Lubbers. ‘Het is heel interessant om je als bioloog ook een keer bezig te houden met de “businesskant” van dit soort projecten. In het begin was het spannend, we maakten echt kennis met een nieuwe wereld. Maar dat maakt deze wedstrijd juist interessant; je leert dingen die je tijdens je eigen studie niet meekrijgt.’

De Europese finale van BISC-E is in november. Deze zou in Parijs zijn, maar vindt nu online plaats. Er doen vijf landen mee. ‘We moeten ons idee eerst presenteren voor een vakjury,’ vertelt Crooijmans. ‘Zij kiezen een top drie die vervolgens nog een keer moeten presenteren voor de jury van BISC. Zij kiezen uiteindelijk de winnaar.’ Voor het zover is, is er nog wel werk aan de winkel: ‘Tijdens de nationale finale kregen we veel feedback over ons businessplan; deze moet nog een stuk realistischer’, aldus Lubbers. ‘Daarom gaan we binnenkort met één van de Nederlandse juryleden nadenken hoe we dit kunnen verbeteren. Wij geloven in ieder geval dat onze Suckerspheres de potentie hebben om de cosmetische industrie te hervormen.’

Deze website maakt gebruik van cookies.  Meer informatie.