Alumna Gillian King: orthopedagoge én chicklit-auteur
Alumna orthopedagogiek Gillian King combineert twee beroepen. Ze heeft samen met een partner ‘Het Leerhuis’, een hulpverleningsinstituut voor kinderen met leerproblemen én ze schrijft boeken, zogenoemde chicklit. Daarmee heeft ze in Nederland een naam opgebouwd.
King, wier ouders het leuk vonden om bij hun Engels klinkende achternaam een Engelse voornaam voor hun dochter te kiezen, vertelt dat ze na haar studie bijna de verkeerde richting uitgegaan was. Een snuffelstage tijdens haar studie pedagogiek, behoedde haar daar gelukkig voor. ‘Ik wilde altijd werken met probleemgezinnen. Maar door een korte stage die ik liep bij de Kinderbescherming, ontdekte ik dat dat helemaal niets was voor mij. Enorme problemen, soms incest… ik vond het deprimerend en nam al die moeilijkheden ook mee naar huis. Ook ontdekte ik dat zo’n grote, anonieme organisatie niet bij mij paste. Vergaderen met heel veel mensen… nee.’
Toeval
Gelukkig rolde King toevallig precies naar de hoek waar ze zijn wilde. Na haar studie ging ze als junior orthopedagoog aan de slag bij een aantal middelbare scholen die hun krachten hadden gebundeld om onderzoek te doen naar dyslexie. De scholen werkten samen met een bedrijf dat gespecialiseerd was in hulp aan kinderen met deze stoornis. En toen wilde het geval dat de eigenaren van het instituut op leeftijd waren en wilden stoppen. Hun klantenbestand wilden ze overdoen. King en stagiaire Tineke Valentijn sprongen erop in en ineens hadden ze een onderneming mét een klantenbestand. Dat is alweer bijna vijftien jaar geleden en inmiddels werken er zes mensen.
Wie? Gillian King, afgestudeerd in 2004
Studie: Pedagogiek, afstudeerrichting Orthopedagogiek
Lid van een vereniging? ‘Nee. Ik woonde al aan het begin van mijn studie in Den Haag samen met mijn huidige echtgenoot en had geen behoefte aan een echt studentenleven.’
Favoriete plek in Leiden? ‘Met studiegenoten ging ik regelmatig koffiedrinken bij een van hen in een studentenflat of bij Van der Werff. Dat zijn de plekken waar ik heel fijne herinneringen aan heb.’
Accent nog steeds op dyslexie
Nog steeds ligt het accent op dyslectische kinderen. Veel kinderen komen bij Het Leerhuis terecht via het Haagse Centrum voor Onderwijsbegeleiding dat op heel veel scholen actief is. Ze worden geholpen via een gestandaardiseerde methode van circa 48 sessies. Ook moeten de kinderen vijf keer per week huiswerk maken. ‘Deze methode werkt heel goed’, vertelt King. ‘In anderhalf jaar is veel vooruitgang te boeken. Alleen is er veel discipline nodig voor het maken van het huiswerk. Bij sommige kinderen komt de klad er na een paar maanden in, dat is jammer.’
Daarnaast helpt Het Leerhuis kinderen vanaf groep 4 en hoger met andere problemen. King: ‘Het lezen of rekenen komt niet goed op gang en moet een zetje hebben, een kind heeft faalangst, heeft moeite met technisch lezen of het is hoogbegaafd. Dat kan gepaard gaan met sociaal-emotionele problemen.' Ze geniet van het werk. ‘Het maakt me gelukkig en ik weet dat ik het de rest van mijn leven kan doen.’
Naar groter en weer terug
Ondanks het feit dat ze niet van ‘groot’ houdt, liet King zich een jaar of vijf geleden toch verleiden tot het openen van meer vestigingen. ‘Het initiatief kwam van onze collega’s zelf. De een wilde een tweede vestiging in Delft, de volgende een in Pijnacker.’ Het leek een logische ontwikkeling maar toen het eenmaal zo ver was, merkte King dat ze de nieuwe constellatie eigenlijk niet zag zitten. ‘Ik had het kunnen weten. Er kwamen ineens allemaal collega’s bij die ik niet of nauwelijks kende, precies wat ik niet wilde.’ King en haar partner besloten zich weer te beperken tot de eigen vestiging, de andere werden afgestoten. En toen was het weer zoals het was.
Kabbelend bestaan
King is getrouwd met haar jeugdliefde die ze kent van de middelbare school en heeft twee kinderen, een jongen en een meisje. Ze woont in Den Haag in een fijn huis. Tien jaar geleden leidde ze een kabbelend, plezierig bestaan dat echter leidde tot het knagende gevoel Is this all there is? Dat was aanleiding om een oude passie weer op te pakken: schrijven. Als kind schreef ze tientallen schriftjes vol en hield ze een uitvoerig dagboek bij. In de middelbare schooltijd en de tijd in Leiden zakte die intense schrijfbehoefte weg. Ze besloot de pen weer op te pakken en begon aan een verhaal. ‘Ik wist eerst nog niet of ik een roman wilde schrijven of een thriller. Toevallig stuitte ik op een chicklit-site op een schrijfwedstrijd waar de regels van het genre bij gegeven werden. Ik kende de term chicklit nog niet eens maar toen ging het die kant uit. Ik schreef het voor mezelf maar iemand zei: waarom stuur je het niet naar een uitgever?’
Chicklit is een jong, luchtig genre, met een happy end als een van de kenmerken, dat vooral door vrouwen wordt gelezen. Het meest door twintigers en dertigers. Bridget Jones's Diary (1996) en Sex and the City (bekend van de serie maar oorspronkelijk een boek uit 1997) worden als de moeders van het genre gezien. Ook zou chicklit een gemoderniseerde voorzetting van de streekroman zijn. Het is dus geen toeval dat Zomer & Keuning ook streekromans uitgeeft; er worden nog steeds nieuwe geschreven.
Afbeelding: het laatste boek van King dat in mei 2019 uitkwam.
Zes romans en enkele verhalen
Uitgeverij Zomer & Keuning wilde Kings boek graag uitgeven, en dat was het begin van haar succes als schrijfster. King schreef enkele verhalen voor bundels met verschillende auteurs en heeft daarnaast zes romans op haar naam staan. In totaal heeft ze meer dan 30.000 boeken verkocht en ook in de bibliotheek en op streamingdiensten voor e-books doen ze het goed. Een leuk aspect zijn de promotieactiviteiten waarbij ze haar lezers ontmoet. Ze schrijft er enthousiast over op haar blog.
Hoe verder?
Wat opvalt bij de recensies is dat haar boeken steeds beter gewaardeerd worden. De laatste, 'Ik mis je', uitgekomen in mei 2019, kreeg zelfs de maximale waardering op de Chicklitsite. ‘Daar blijkt uit dat ik lerende was’, zegt King. ‘Maar de uitgever wilde ook dat ik elk jaar een boek afleverde, in combinatie met mijn werk en gezin werkte ik te gehaast.’ King is nu aan het overwegen hoe ze verder wil met haar schrijfcarrière. Het contract met de uitgever is afgelopen dus dit is het moment. Wil ze bij deze uitgever blijven? Wil ze chicklit blijven schrijven, of zich toch wagen aan een thriller?
Raakvlakken
Raakt haar ene beroep haar andere nog? ‘Ja, zegt King. ‘Ik probeer kinderen liefde voor taal bij te brengen en om ze aan het lezen te krijgen. Daarbij helpt dat ik zelf boeken schrijf, dat vinden ze interessant.’ En haar studie? ‘Op een gekke manier ook. In mijn laatste boek komt rouwverwerking voor. Schrijfcollega’s zeggen dat ik die heel goed heb beschreven. Dat ik daar wat meer vanaf weet komt zeker door mijn studie.’
Lees meer: zie de rechterkolom
Tekst: Corine Hendriks
Mail de redactie