Criminologen plaatsen vraagtekens bij beroemde levenslooptheorie
Hoe integreren daders van beruchte misdrijven na hun gevangenisstraf weer in de samenleving? Marieke Liem en Daan Weggemans onderzochten het in diepte-interviews met tien Nederlandse veroordeelden voor moord, pedofilie en terrorisme.
Het paper plaatst vraagtekens bij de bekende criminologische levenslooptheorie, schrijven Liem en Weggemans in het Journal of Developmental and Life-Course Criminology. Volgens die theorie worden volwassenen na hun adolescentie veelal afgehouden van criminaliteit, omdat ze in de loop van hun leven allerhande sociale bindingen hebben vergaard. Denk daarbij aan een vaste baan, een relatie of kinderen.
Niet nogmaals over de schreef
Uit het exploratieve onderzoek blijkt dat alle geïnterviewden veel moeite ondervonden om hun leven na de gevangenisstraf weer op de rit te krijgen: zij kregen minder vaak kinderen, vaste partners, een baan of een huis. Desondanks gingen de tien oud-gedetineerden niet nogmaals over de schreef. Ze pleegden geen nieuwe misdaden na hun vrijlating. ‘Deze resultaten benadrukken hoe belangrijk het is om ook tijdsverloop, leeftijd, de bredere sociale context van misdadigers en hun (soms intensieve) supervisie mee te nemen om beter te begrijpen waarom ze niet nogmaals in de fout gaan’, schrijven Liem en Weggemans.