Kinderen van ouders met een angststoornis lopen een verhoogd risico om ergens in hun leven een angststoornis te ontwikkelen. Er is echter nog weinig bekend over de risicofactoren die bijdragen aan de kwetsbaarheid voor angststoornissen bij deze kinderen. Verstoringen in de informatieverwerking (denkfouten) lijken een grote rol te spelen in het in standhouden van angststoornissen, maar gedegen onderzoek ontbreekt. 

Door dit onderzoek kunnen we de veronderstelde causale rol van cognitieve denkfouten mogelijk bewijzen. Deze kennis is zowel wetenschappelijk als voor mogelijke preventie van groot belang. Het onderzoekt draagt bij aan de kennis over risicofactoren van angststoornissen zodat kinderen met een verhoogd risico doelgerichter geïdentificeerd kunnen worden en er passende (preventieve) interventies ontwikkeld kunnen worden.   

De voorgestelde studie onderzoekt associaties tussen dreiging gerelateerde stimuli en denkfouten in de waarneming van dreiging en selectieve aandacht voor dreiging stimuli bij kinderen van ouders met een angststoornis. Een follow-up van 2 jaar stelt ons in staat de cognitieve denkfouten prospectief te relateren aan een later niveau van angst. Naast de focus op cognitieve denkfouten, wordt ook gekeken naar variabelen als ouderlijke stress, coping, hechting, en ouder-kind interacties.  

 Dit project is uitgevoerd bij het Behavioural Science Institute van de Radboud Universiteit met behulp van een beurs van ZonMw door hoofdonderzoeker Prof. Dr. Eni Becker, medeonderzoekers Dr. Anke Klein, Dr. Esther Allart, Prof. Dr Mike Rinck en promovenda Rianne van Niekerk.

Het project is afgerond en de data wordt momenteel verwerkt en opgeschreven met onder andere de hulp van scriptieprojecten in samenwerking met Dr. Jeanine Baartmans.