In artikel 230 van boek 3 van het Burgerlijk Wetboek worden de rechten van pand en hypotheek ondeelbaar genoemd. In de Parlementaire Geschiedenis wordt aangegeven dat het artikel een vervanging is van de artikelen over ondeelbaarheid in het Oud Burgerlijk Wetboek (1838). De bepalingen in het Oud Burgerlijk Wetboek waren op hun beurt gebaseerd op artikelen uit de Code civil (1804). De ondeelbaarheid heeft echter nog oudere wortels die zelfs terug lijken te gaan tot het Romeinse recht. Door middel van rechtshistorisch en rechtsvergelijkend onderzoek wil ik de achtergrond en betekenis van de ondeelbaarheid van pand en hypotheek achterhalen. Ik besteed in mijn onderzoek onder meer aandacht aan het Romeinse recht, de receptie van het Romeinse recht in de Middeleeuwen, het Franse recht en het Nederlandse recht.