Boek
‘Gun jongeren in pleegzorg blessuretijd’
Als pleegkinderen achttien jaar worden, zijn ze voor de wet volwassen. De jeugdhulp en pleegzorgvergoeding stoppen en er moet van alles geregeld worden. De achttiende verjaardag is daarmee een belangrijke markering in het leven van pleegkinderen. Dit gegeven is de aanleiding voor het boek 18 x 18. Pleegkinderen op de drempel. Hierin komen achttien achttienjarigen aan het woord die zijn opgegroeid in een pleeggezin of gezinshuis. Het boek bevat een krachtig pleidooi voor het recht op verlengde pleegzorg voor alle pleegkinderen.
- Auteur
- Samenstelling en redactie: Femmie Juffer, Lindy Popma en Monique Steenstra
- Datum
- 10 juni 2016
18 x 18. Pleegkinderen op de drempel biedt een brede inkijk in het leven van pleegkinderen en is een bron van informatie voor andere pleegkinderen, huidige en toekomstige pleegouders en iedereen die zich professioneel of vrijwillig bezighoudt met pleeggezinnen. Achttien pleegkinderen die op de drempel van volwassenheid staan vertellen vrijuit over hun leven tot nu toe. Over hun jeugd, waarom ze in een pleeggezin terechtkwamen, de positieve dingen en de zaken die tegenvielen. Ze vertellen waar ze nu staan en hoe ze kijken naar de toekomst. Fotograaf Ton Hendriks portretteerde de jongeren in hun eigen omgeving.
Traumatische gebeurtenissen
Femmie Juffer, hoogleraar adoptie en pleegzorg aan de universiteit Leiden, schreef een inhoudelijk hoofdstuk over het belang van gehechtheid, identiteit en veerkracht. Zij pleit ervoor dat alle pleegjongeren gebruik kunnen maken van verlengde pleegzorg: ‘Veel pleegjongeren hebben door alle traumatische gebeurtenissen die ze hebben meegemaakt ‘blessuretijd’ nodig, zoals ook aan sporters wordt gegund als er tijd verloren is gegaan tijdens een wedstrijd. Pleegkinderen hebben vaak meer schokkende gebeurtenissen meegemaakt dan hun leeftijdgenoten en dat is hen niet in de koude kleren gaan zitten.’ Zo zegt Rachel, een van de geportretteerde jongeren: ‘Voor de meeste jongeren is hun achttiende verjaardag heel speciaal, maar ik wilde geen achttien worden. Voor mij was het geen feest. Ik voelde me onzeker, verdrietig en eenzaam.’
Nog niet zelfstandig
Een nieuwe start in je leven maken, nieuwe volwassenen gaan vertrouwen, het kost kinderen die in een pleeggezin worden geplaatst veel tijd en aandacht, terwijl ze hun energie ook nodig hebben voor de gewone dingen van het opgroeien, zoals naar school gaan en vriendschappen opbouwen. Verlengde pleegzorg is nu nog een soort gunst, maar het zou iets moeten worden waarop ieder pleegkind recht heeft. Dat stellen de samenstellers van het boek, Femmie Juffer en hoofdredacteuren van pleegzorgtijdschriften Lindy Popma en Monique Steenstra. De jongeren die in het boek aan het woord komen, bevestigen dit. Hun verhalen maken duidelijk dat je op je achttiende nog niet altijd zelfstandig genoeg bent om helemaal op eigen benen te staan.
Het boek verschijnt met steun van de Stichting Kinderpostzegels Nederland, de Stichting Maan en het ADOC Kenniscentrum voor adoptie en pleegzorg van de Universiteit Leiden. De redacties van Mobiel, tijdschrift voor pleegzorg en de WAT?! zijn nauw betrokken bij de totstandkoming en samenstelling van het boek. Zanger, presentator en pleegvader Joris Linssen schreef het voorwoord.
Bestelinformatie
18 x 18. Pleegkinderen op de drempel wordt uitgegeven door Lecturis. ISBN 978-94-6226-177-8, € 15,00. Samenstelling en redactie: Femmie Juffer, Lindy Popma en Monique Steenstra. Fotografie: Ton Hendriks.