Marcel Belderbos: ‘Ik ben een idealist’
Marcel Belderbos (31) studeerde Geschiedenis en Internationale betrekkingen en werkt sinds een jaar aan de Faculteit Geesteswetenschappen als Beleidsmedewerker onderzoek. De samenwerking van verschillende actoren op de faculteit boeit hem. En: ‘Ik geloof écht dat de wereld beter wordt van het werk dat wij hier doen.’
Other plans
‘Life happens to you when you’re busy making other plans. Vroeger wilde ik profvoetballer worden, maar helaas zat dat er niet in. Ik heb altijd een grote inhoudelijke passie voor Afrika gehad en heb lang gedacht dat ik diplomaat zou worden bij Buitenlandse Zaken, ik volgde ook een traineeship bij dat ministerie. Uiteindelijk ben ik blij dat ik dat ik op de universiteit terecht ben gekomen. Het heen en weer reizen als diplomaat had veel onrust gegeven, ik geniet ervan dat ik nu langetermijnplannen kan maken.’
Het belang van geesteswetenschappen
‘Ik ben een beetje een idealist. Ik vind het heel belangrijk dat ik iets doe waarvan ik denk dat de wereld er beter van wordt. En ik geloof écht – al kunnen we dat soms nog iets beter uitleggen – dat de wereld beter wordt van het onderzoek dat we hier doen. De wereld van vandaag vraagt om geesteswetenschappelijk inzicht en context. Als je kijkt naar Brexit, de opkomst van kunstmatige intelligentie, polarisering, klimaatverandering… Enorm ingewikkelde problemen waarbij de geesteswetenschappen een grote rol kunnen spelen bij het aandragen van oplossingen.’
Tussen beleid en onderzoek
‘Als Beleidsmedewerker onderzoek sta ik tussen het bestuur en de onderzoekers in. Aan de ene kant is het mijn taak ervoor te zorgen dat onderzoekers hun onderzoek zo goed mogelijk kunnen uitvoeren, en aan de andere kant kijk ik naar hoe we de wensen van het bestuur zo goed mogelijk kunnen vormgeven op de werkvloer.
Ik vind het interessant om te zien hoe verschillende actoren zich tot elkaar verhouden. Dat begon al bij mijn studie Internationale betrekkingen en in al mijn werk is dat een beetje de rode draad geweest, ook nu. Op de Faculteit Geesteswetenschappen zijn allemaal verschillende actoren die zich tot elkaar moeten verhouden. Dat begint bij de onderzoekers, zij zijn de basis van mijn werk. Ik praat veel met ze om te horen wat zij nodig hebben om hun werk goed te doen. Daarnaast heb je de beleidsontwikkelingen van het bestuur, de NWO, de Europese Commissie, het ministerie van OC&W en allerlei andere actoren die ook allemaal iets willen. Ik vind het interessant hoe al deze actoren zich tot elkaar verhouden en hoe je ervoor kunt zorgen dat ze samenwerken en elkaar versterken.’
Vrijheid en samenwerking
‘In het afgelopen jaar heb ik gemerkt dat er in Leiden veel ruimte is om eigen initiatieven op te zetten als onderzoeker. Dat is een kracht. Laag in de organisatie zit veel autonomie. Aan de andere kant is het de uitdaging om de gezamenlijkheid in al die initiatieven te vinden. Wat ik graag zou willen is dat we over 5 jaar binnen dit ‘bolwerk van de vrijheid’ een manier vinden om, waar dat waarde toevoegt, samen op te trekken en over de grenzen van de eigen vakgebieden heen te kijken.’
Buiten de universiteit
‘Mijn week is, naast werk, aardig gevuld. Zo lees ik veel. Vooral over conflictgebieden en ontwikkelingsproblematiek, daar ligt nog steeds mijn interesse. Ik heb net De nieuwe Keizer uit, over Chinese president Xi Yinping – een boek dat mijn ogen opende over de invloed van China op de wereld. Daarnaast squash, tennis en kook ik veel. En dan is mijn week al wel een beetje vol!
Ik heb het hier nu erg naar mijn zin op de universiteit. ‘Wat ik later wil worden’ weet ik nog steeds niet precies, maar ik weet wel dat betrekkingen, samenwerkingen en verhoudingen tussen mensen me altijd zullen blijven fascineren en waarschijnlijk zal dat altijd in mijn werk terugkomen.’
In de serie Humans of Humanities, verschijnt iedere twee weken een portret van een van onze wetenschappers, medewerkers of studenten. Wie zijn zij en wat doen ze? Meer portretten en informatie vind je op deze pagina.
Julia Nolet
Mail de redactie