Als 66-jarige je passie volgen
‘Geen enkele keus is voor altijd’, stelt Tracy Evans. ‘Je kunt op je besluit terugkomen en een andere richting op gaan wanneer de omstandigheden veranderen.’ Toen Tracy zestig jaar oud was, had ze zelf de behoefte aan verandering. Nu, zes jaar later, heeft ze een PhD-titel op zak.
Leren hoe je moet Skypen
Tracy woont in de buurt van het Amerikaanse Springfield, Illinois, en daarom vindt het interview plaats via Skype. ‘Skype was nieuw voor mij toen ik begon aan mijn promotie. Ook kreeg ik te horen dat ik een mobiele telefoon moest kopen als ik alleen in het veld onderzoek wilde doen.’ Volgens Tracy is het leren van nieuwe dingen één van de uitdagingen als je op latere leeftijd promoveert. ‘Het is moeilijker om nieuwe dingen te leren, maar dat is ook het mooiste ervan: het feit dát je nog nieuwe dingen mag leren!’
Carrièrepad
Tracy overwoog eerder al om te promoveren, maar dat was toentertijd onpraktisch. Ze moest geld verdienen en voor haar kinderen zorgen. Dit paste niet bij het behalen van een doctoraat, wat erg tijdrovend is. Ze begon haar carrière daarom met een master audiologie. ‘Maar toen mijn kinderen het huis verlieten, merkte ik dat ik ernaar verlangde buiten te zijn, en niet in een geluiddichte kamer in de kelder van het ziekenhuis.’ Op 40-jarige leeftijd koos Tracy daarom voor haar eerste grote verandering. Ze behaalde een tweede master in zoölogie, gevolgd door een baan als naturalist in een nationaal park. ‘Met deze baan kon ik het plezier van buiten zijn ervaren dat ik als kind altijd had.’ Maar na verloop van tijd veranderde haar werk en bracht ze nauwelijks meer tijd door in het veld.
Maaien en bosbrand
Toen de kans van een onderzoeks-sabbatical aan de Universiteit Leiden zich voordeed, was Tracy 60 jaar oud. Ze besloot de sprong te wagen. Aan het eind van het project kreeg ze een PhD-positie in Leiden aangeboden. Ze zou thuis onderzoek doen, met ondersteuning en instructies vanuit Nederland. Tracy onderzocht de impact van natuurbeheer, zoals maaien, op insectenpopulaties. Tijdens het project liet de natuur echter zien dat ze zich niet altijd laat beheersen. ‘Tijdens mijn onderzoek was er een bosbrand. Het heeft mijn hele onderzoeksgebied platgebrand.’ Net als in haar carrière moest ze van plan veranderen. ‘Ik verloor het eerste experiment en moest met iets nieuws komen. Daarom heb mijn focus verlegd van maaien naar hoe de natuur reageert op een brand. Ik moest het nemen zoals het kwam en er het beste van maken.’ Tracy gebruikte de data van voor de brand en vergeleek deze met de data van erna, om te zien hoe de natuur zich herstelde. Dat werd haar eerste publicatie.
Maar waarom?
Hoe zit het met de waarom-vraag? ‘Ja, die vraag krijg ik vaak. Maar, in Leiden waren meer 65+-plussers en zelfs gepensioneerden. Het ging bij hen niet meer om carrière maken, maar om het diepgaand volgen van hun passie. Hun onderzoek was vaak ook totaal niet gerelateerd aan hun carrière, maar alleen aan hun interesse. Op die leeftijd doe je het voor de lol, niet omdat je moet. Verder gaat het om intellectuele stimulatie en het feit dat je kunt bijdragen aan de samenleving.'
Scherp blijven
Het beste aan het PhD-traject vond Tracy de mentale stimulatie. ‘Zoals het werken aan mijn observationele vaardigheden. Het maakt me oplettend en houdt me scherp. Ik lees nog steeds wetenschappelijke artikelen. Ik wil graag gezond oud worden, maar daar moet je wel wat voor doen. Het komt je niet zomaar aanwaaien.’ Het antwoord op de vraag of Tracy nog verder gaat met onderzoek is duidelijk: ‘Ik lever straks een paper in over vuurvliegjes! Ik gebruik data uit een citizen science-project over vuurvliegjes van een wetenschapsmuseum in Boston. En er staat meer op haar bucketlist. ‘Ik zou heel graag deel uitmaken van een team dat onderzoek doet naar insecten in het Noordpoolgebied.’
Van richting veranderen
Aan jonge mensen op een keuzemoment in hun leven wil Tracy zeggen dat geen enkele keuze voor altijd is. ‘Je kunt op je besluit terugkomen en een andere richting op gaan wanneer de omstandigheden veranderen. Elke beslissing die ik gemaakt heb was de juist voor mij op dat moment. Maar toen het niet langer goed voelde, ben ik van richting veranderd. Geen enkele beslissing in je carrière is definitief.’
Tracy in Science
Tracy schreef een kort artikel over haar carrièrepad voor Working life – een column in Science over interessante carrièreverhalen. Lees het volledige artikel van Tracy hier:
Tracy Evans in Science: Heed the call to change
Tekst: Hilde Pracht
Tracy's promotie
Tracy's proefschrift heet: Management Implications for Invertebrate Assemblages in the Midwest American Agricultural Landscape. Haar promotors waren Geert de Snoo en Kees Musters (CML).