Alumnus Victor Mids: 'Ik mag twee miljoen mensen uitleggen hoe het geheugen werkt’
Bijna twee miljoen kijkers voor zijn televisieserie Mindf*ck, een boek dat ruim honderdduizend keer over de toonbank ging en zo’n honderd optredens per jaar op congressen en bijeenkomsten. Leids geneeskunde-alumnus Victor Mids blaast het stof van illusionisme, en geniet ervan.
Hoe is het begonnen?
‘Ik kreeg op mijn vierde een goocheldoos, niet eens voor een bijzondere gelegenheid, hij kwam ergens van zolder. Mijn vader las de gebruiksaanwijzing door, ik voerde het uit. Iets met veiligheidsspelden en doosjes met een dubbele bodem. Het zijn zo’n beetje mijn eerste herinneringen.’
Wat trok je erin aan?
‘Het geheim, het puzzelen vond ik spannend. Een doosje met een extra laag voor een muntje, dat kan me trouwens nog steeds oneindig fascineren. Niemand weet dat, alleen jij, die gedachte is opwindend. Iedere dag weer. Leg zo’n doosje hier op tafel en ik zou het meteen willen uitzoeken. Die passie voel ik heel sterk. Maar als kind was er ook iets anders: dat het me relatief weinig tijd kostte om iets heel indrukwekkends neer te zetten, iets dat anderen niet begrijpen. Zelfs mijn grote zus niet.'
Je stelt regelmatig dat jouw werk een wetenschappelijke grondslag heeft, hoe bedoel je dat?
‘Als illusionist werk ik doorlopend met twee werelden. De ene is de geheime kant die alleen ik ken, zeg maar het doosje waarin het muntje ongezien verdwijnt, en de andere kant is de voorkant, de misleiding van degene tegenover je. Om dat spel te beheersen maak ik gebruik van veel wetenschappelijke inzichten, deels opgedaan tijdens mijn studie Geneeskunde. Optische illusies, de verwerking van visuele informatie in je brein, hoe werkt het geheugen? Met dat soort dingen houd je je ook bezig tijdens je studie, zeker in de richtingen die ik altijd het meest interessant vond: neurologie en neuropsychologie. Er zijn heel wat aha-momenten geweest: “zo werkt het dus!” Ik ben gedurende mijn studie steeds meer dwarsverbanden gaan leggen tussen het illusionisme en de medische wetenschap. Het mondde uit in iets wat ik nu neuromagic noem.’
Had je ooit gedacht op dit punt terecht te komen toen je aankwam in Leiden?
‘Haha, nee, ik wilde gewoon arts worden, omdat ik me graag verdiep in het wonderbaarlijke van het menselijk lichaam, de relatie tussen lichaam en geest. Illusionisme was vooral een grote hobby, al vanaf mijn middelbareschooltijd verdiende ik er wat geld mee. Pas na de afronding van mijn coschappen in 2013, toen ik uitgesproken ideeën had over de koppeling van wetenschap en illusionisme, heb ik mijn jeugdvriend Oscar Verpoort gevraagd of hij een televisieprogramma met mij wilde maken. Oscar was al een tijdje van de Nederlandse Filmacademie af en had goedbetaalde klussen, bijvoorbeeld als maker van clips. Hij nam dus wel een risico door dit avontuur aan te gaan. Maar het is meer dan goed uitgepakt.’
Hoe kwam je in Leiden terecht?
‘Allebei mijn ouders hebben hier gestudeerd, mijn moeder Nederlands en mijn vader orthopedagogiek. Ze woonden op de Oude Singel. We bezochten Leiden vaak, ik hoorde tijdens de wandelingen door het centrum op iedere straathoek wel een mooie herinnering. Dan krijg je vanzelf een goed beeld van de stad. En mijn zussen studeerden hier. Ze zaten allebei op Augustinus, en ik hoorde daar geweldige verhalen over. De eerste jaren studeerde en woonde ik in Rotterdam, vanaf 2005. Maar toen ik daar mijn doctoraal in 2008 had behaald, ben ik voor mijn coschappen naar Leiden gegaan en meteen lid geworden van Augustinus. Geen dag spijt van gehad. Een beetje struinen op het Rapenburg na een nachtje doorhalen, geweldig. En met mijn vrienden in het Van der Werfpark eten. Ik woonde ook mooi centraal, aan het Noordeinde. Stiekem kom ik nog weleens op Augustinus, trouwens. Mijn cordial komt ook nog bij elkaar. En ik heb er mijn vriendin ontmoet. Er liggen dus veel wortels. Nog steeds kan ik mijn oriëntatie in de stad kwijtraken; de Haarlemmerstraat en Breestraat lopen niet recht, en als je rond de Burcht bent, heb je geen idee van de rest van de stad. Dat geeft een gelaagde, geheimzinnige sfeer. Mijn liefde voor de stad zal niet verdwijnen.’
Lees het volledige interview met Victor Mids in ons gratis alumnimagazine Leidraad