Alumnus Francis Farrell oorlogsverslaggever in Kiev
Alumnus Francis Farrell (International Studies, 2016 ) werkt als reporter bij de Kyiv Independent, waar hij verslag doet van de oorlog van Rusland tegen Oekraïne. 'Bij de frontlinie heb ik wel ik wel wat rare momenten meegemaakt.'
Europa trok hem al toen hij nog in Australië woonde. En omdat hij dankzij zijn Hongaarse moeder ook een Europees paspoort heeft, was het betrekkelijk eenvoudig om voor zijn studie de oversteek te wagen. 'Daarnaast was het ook nog eens goedkoper. Ik heb in Den Haag gestudeerd, maar ik heb ook nog in Albanië, Hongarije, London en Rusland gewoond. Nu zit ik sinds anderhalf jaar in Oekraïne.
Mee gaan mijn helm, kogelwerend vest, EHBO-kit en belangrijke papieren
Sinds hij in de zomer van 2022 als reporter bij de Kyiv Independent begon, heeft Francis al vanaf enkele van de heetste plekken langs de frontlinie verslag gedaan. Zo berichtte hij over de Slag om Bakhmut en over de bevrijding van de oblasten Charkov en Cherson. Gevaarlijk plekken en dus moeten zulke ‘werkbezoeken’ aan het front goed worden voorbereid. 'Ik vertrek morgen weer, dus ik ben nu druk aan het pakken,' zegt Francis aan de telefoon. 'En naast de gewone spullen gaan mee mijn helm en kogelwerend vest, een EHBO-kit en belangrijke papieren voor als het misgaat.'
Gelukkig is dat tot nu toe niet gebeurd, maar 'ik heb wel wat rare momenten meegemaakt. Ik heb niet iets ernstigs gezien - zoals iemand die sneuvelt - maar we hebben wel onder vuur gelegen. En het is natuurlijk verschrikkelijk om te zien wat de Russen aanrichten. Hele wijken aan puin, gebouwen vol grote gaten, en daartussen burgers. Moeilijk om dat te zien, vooral nu de winter er aankomt.'
Leidse studie nooit ver weg
Als Francis op min of meer veilige afstand van het front zit, gaat het alledaagse leven weer zijn gang. Daar, in die “comfortabele bubbel” werkt hij aan het samenstellen van de Kyiv Independent, schrijft hij opiniestukken en doet hij “ander typisch journalistenwerk.” Een beroep waarin zijn Leidse studie nooit ver weg is, zegt Francis. 'Mijn Bachelor International Studies, met als specialisatie Rusland en Eurazië, gaf me een brede blik op de regio en de achterliggende geopolitieke belangen. Juist omdat het van alles wat bood – historische, economische, maar ook culturele en politieke invalshoeken – was het voor mij perfect. Door één koker kijken vind ik namelijk te smal.'
Niet dat dat op dat moment al duidelijk was, zegt Francis. 'Ik had eigenlijk nooit aan journalistiek gedacht. Ik had geen ervaring en dacht zelfs dat ik het niet kon. Wat ik wel wist, was dat ik ‘iets internationaals’ wilde doen. Zo belandde ik voor een stage bij de Raad van Europa, maar dat was me te bureaucratisch en te log. Wel zette dat me aan het denken, wat ik dan wel wilde gaan doen. En dat is de journalistiek geworden.'
Heftigste gevechten sinds de Tweede Wereldoorlog
Dat Francis daarmee de juiste keuze heeft gemaakt, blijkt wel uit de Bayeux Calvados-Normandy Award voor oorlogscorrespondenten waar hij in oktober werd uitgeroepen tot winnaar in de categorie Young Reporter (print). Hij kreeg zijn prijs voor zijn verslaggeving van de Slag om Bakhmut, een stad in de oblast Donetsk die na 10 maanden van hevige gevechten werd bezet door Russische troepen die het bijna met de grond gelijk maakten.
Hoewel zijn mede winnaars voor gevestigde namen werkten zoals CNN, de BBC, Le Monde en The Times, blijft hij bescheiden. 'Ik ben niet goed in prijzen ontvangen, maar het is natuurlijk wel cool. Maar wat ik vooral mooi vind, is dat ik de prijs kreeg voor mijn reportages over de Slag om Bakhmut, waar sinds de Tweede Wereldoorlog niet meer zo hard gevochten is. Een prijs helpt om dat te blijven belichten. En het zegt natuurlijk iets over het kwaliteit van de Kyiv Independent.'
Den Haag
Als hij aan zijn tijd in Nederland terugdenkt, wordt hij vooral enthousiast over Den Haag. 'Daar zat ik tijdens mijn studie en die stad is echt perfect voor studenten. Alles dicht in de buurt, lekker bij het strand en natuurlijk Het Plein. En uiteraard mijn studiegenoten. En die band merk ik nu nog. Zo nodigde een oude studiegenoot me onlangs uit voor een workshop van een denktank in Istanboel. Ze had wat artikelen van me gelezen en zocht naar aanleiding daarvan contact. Eenmaal op het evenement aangekomen, liep ik nog een alumnus tegen het lijf. En hoewel we elkaar niet kenden, herkenden we meteen de connectie.'