Netwerk bouwen begint al in je studententijd: flitsinterview met alumna Kitty van der Meij
Het laatste interview met een alumnus van dit academisch jaar van onze flitsinterview reeks. Dit keer met alumna Kitty van der Meij, die als headhunter ervaren juristen bemiddelt naar zowel interim als vaste posities in de advocatuur, het notariaat en het bedrijfsleven. Kitty ziet het vak van bedrijfsjurist veranderen, hij/zij zal daarbij zich nieuwe vaardigheden eigen moeten maken.
Waarom heb je voor Leiden gekozen destijds? Zijn de verwachtingen waargemaakt? Hoe heeft de periode in Leiden je gevormd en bijgedragen aan wat je nu doet en hoe je zaken nu aanpakt?
Na een tussenjaar in de Verenigde Staten maakte ik eigenlijk pas laat de keuze voor rechten in Leiden. Het was een veilige keuze, Leiden was voor mij bekend terrein (mijn middelbare schooltijd had ik er ook doorgebracht) en rechten aan deze universiteit met een uitstekende reputatie, zo was me verteld, was een studie waarmee ik nog alle kanten op zou kunnen.
Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik verwachtingen had. Ik sprong er gewoon maar in. Verrassend voor mij was wel dat ik Leiden op een hele andere manier leerde kennen. Volop ben ik in het studentenleven gedoken, ik werd lid van een studentenvereniging, kreeg een jaarclub en ging wonen in een studentenhuis op het Rapenburg. Mijn leven speelde zich af in een kleine sociale en geografische cirkel in de toch al erg kleine binnenstad. Ik herinner me nog dat er serieus nagedacht werd over het wel of niet gaan naar college in het Gorlaeus, dat was eigenlijk te ver weg. Het kon wel gaan regenen, konden we niet met de auto? Hetzelfde gold voor de tentamens in de Groenoordhallen, waarom moest dat helemaal daar? Wat heb ik van deze tijd genoten en wat heb ik er goede vrienden en vriendinnen aan overgehouden.
De studie greep mij overigens in het begin niet. Bijna per ongeluk haalde ik in het eerste jaar keurig mijn propedeuse. Ik was vooral sociaal druk en ik had een best serieus baantje waarvoor ook tentamens regelmatig moesten wijken. Maar naarmate de studie vorderde en het minder abstract werd, begon ik het recht oprecht interessant te vinden. Zeker in de laatste fase, door keuzevakken en werkgroepen waarin gediscussieerd werd en gepleit en geschreven moest worden. En door bepaalde docenten. De eerste die mij te binnen schiet, is mevrouw Prins (nu hoogleraar Recht en Informatisering aan de Universiteit van Tilburg, geloof ik) en natuurlijk het vak Burgerlijk Procesrecht. Door die vakken en docenten - zeker professor Sterk en mevrouw Thoe Schwartzenberg - ging het recht voor mij leven.
Het keuzevak Burgerlijk Procesrecht werd niet alleen door hen gegeven, wekelijks was er een gastcollege van een docent uit de praktijk. Ik werd student-stagiaire bij een van de docenten, hij werkte bij Trenité Van Doorne in Rotterdam en ik heb een paar maanden mogen rondlopen op zijn sectie aansprakelijkheids- en verzekeringsrecht. Toen was het voor mij duidelijk.
Als je één ding over zou mogen doen van je studententijd, wat zou dat zijn?
In 1995 ben ik civielrechtelijk afgestudeerd. Vervolgens ben ik gaan werken als advocaat in Amsterdam op het kantoor en in de praktijk van een andere gastdocent. De eerste jaren waren pittig, ik had het gevoel wel heel erg weinig te weten en te kunnen. Meermalen heb ik in die tijd gekscherend, tegen mijzelf en anderen, gezegd dat je tijdens de beroepsopleiding als advocaat meer leert dan tijdens de hele studie en dat ik beter mijn best had moeten doen, meer uren had moeten spenderen aan mijn studie. En dat was ook zo.
Wat vind je het meest inspirerende van je werk en had je dit zo verwacht tijdens je studie? Gebruik je nog iets van je studie in je huidige werk?
In 2009 heb ik mijn toga aan de wilgen gehangen en sinds 2010 ben ik werkzaam als headhunter. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging die goed te combineren was met een gezin. Sindsdien werk ik bij een bureau dat zich specialiseert in de bemiddeling van ervaren juristen naar zowel vaste als interim posities in de advocatuur, het notariaat en het bedrijfsleven. Uiteraard komen mijn achtergrond en jarenlange ervaring in de advocatuur hier goed van pas; ik ken de spelers, de kantoren en hun werkwijzen en imago’s en ik weet veel over het werk en de verwachtingen. En, minstens zo belangrijk, ik kan een groot netwerk aanwenden. Ik moet ze achteraf gelijk geven, de mensen die tijdens mijn studietijd zeiden dat je daar en dan begint met het bouwen van een netwerk waar je je hele leven plezier van zult hebben. Het klopt!
Verandert het vak van de bedrijfsjurist?
In het algemeen (ieder bedrijf is anders en de omvang doet er zeker ook toe) is de rol van de bedrijfsjurist in de afgelopen jaren zeker veranderd. Om te beginnen met de functietitel, tegenwoordig heet hij/zij veelal legal counsel. En die legal counsel zit niet meer afwachtend en op afstand van de werkzaamheden achter een bureau met daarop een vulpen en een rijtje wetboeken, zijn/haar werkzaamheden zijn ook veranderd. De legal counsel wordt nu geacht vanaf het begin pro-actief en strategisch mee te denken en niet meer het laatste loket te zijn waar met een beetje pech “mag niet” of “kan niet” uitkomt. De huidige bedrijfsjurist is meer een business-partner, hij/zij moet het bedrijf en de werkzaamheden waarmee het geld verdiend wordt door en door kennen en begrijpen om de risico’s te kunnen signaleren en af te kunnen wegen. En de huidige bedrijfsjurist moet meer dan voorheen kunnen samenwerken en communiceren, soft skills zijn veel belangrijker geworden.
Ik verwacht dat de rol van de bedrijfsjurist als gevolg van de globalisering en digitalisering zeker nog meer zal veranderen. De bedrijfsjurist zal niet alleen steeds meer ondersteund gaan worden door legal tech tools, diezelfde bedrijfsjurist zal zich nieuwe vaardigheden eigen moeten maken op het gebied van technologie om documentgeneratoren en artificial intelligence programma’s te kunnen gebruiken.