Tennisballen bij afscheid Peter van den Elsen
Vrijdag 19 januari stond in het teken van wilde haren, T-Cellen en tennisballen. Hoewel deze niets met elkaar te maken lijken te hebben, zijn ze toch verbonden door één factor: de carrière van Immunopatholoog Professor Dr. Peter van den Elsen. Ter ere van zijn emeritaat werd in het LUMC een afscheidssymposium gehouden.
Van den Elsen heeft een indrukwekkende carrière achter de rug. Hij ging onder andere naar Boston om zijn postdoctoraal te halen, werkte zowel op de Universiteit Leiden als de Vrije Universiteit Amsterdam en publiceerde in toonaangevende wetenschappelijke tijdschriften, zoals Nature. De laatste jaren zette hij zich in voor het honoursonderwijs, als coördinator van de HC-track Geneeskunde, waaraan op het symposium speciale aandacht werd besteed.
Georganiseerde koppigheid
Professor Dr. Pancras Hogendoorn, decaan van het LUMC, prees in zijn toespraak het werk dat Van den Elsen voor het Honours College heeft gedaan. “Honours is voor de beste studenten. Maar vaak zijn deze beste ook de koppigste studenten. Dus heb je iemand nodig die dit kan organiseren, orde kan scheppen en de studenten kan inspireren. Zo goed als Peter dat deed, doet niemand hem dat na.” Van den Elsens werk voor het Honours College was ook beroemd bij andere universiteiten. “Vaak kreeg ik de vraag of ze Peter niet even mochten lenen en ze waren dan teleurgesteld als bleek dat het niet kon.”
De student als prioriteit
Tijdens het afscheidssymposium werd benadrukt hoe betrokken Van den Elsen was bij de studenten. Honoursstudente Marije Tel vertelde over de passie die Van den Elsen heeft voor de studenten. “Hij heeft altijd alle studenten proberen te betrekken bij het honoursonderwijs. Samen met de vertegenwoordiging van jaar één zette hij de honours-vertegenwoordiging op. Deze informeert de studenten over alle mogelijkheden bij het Honours College en ze evalueren ook het onderwijs.” Tel sloot haar toespraak af met een filmpje, waarin de honoursstudenten Van den Elsen bedankten.
Tennisballen voor het emeritaat
Professor Dr. Van den Elsen heeft een aantal karakteristieke manieren van lesgeven, die ook veel van de aanwezigen herkenden. Zo gebruikt hij opengeknipte tennisballen en draad ter illustratie van de lesstof over DNA. Een passend afscheidscadeau kwam dan ook van collega Professor Dr. Martine Jager: een nieuwe set tennisballen. Deze alleen niet meer voor in het klaslokaal, maar voor het spelen met de hond tijdens zijn emeritaat. Dit weerhield Van den Elsen er niet van om tijdens zijn allerlaatste college op die dag toch nog een opengeknipte tennisbal en draad tevoorschijn te halen, om zo op voor hem typerende wijze afscheid te nemen.
(Maxime Geervliet)