Universiteit Leiden

nl en

Even voorstellen: Jonas van Tol

Sinds 1 augustus is Jonas van Tol als UD vroegmoderne geschiedenis verbonden aan het Instituut voor Geschiedenis.

Mijn aanstelling in Leiden afgelopen zomer betekende voor mij een terugkeer naar Nederland na zeven jaar te hebben gestudeerd in Engeland. Ik studeerde in York en Cambridge en promoveerde dit voorjaar. Het is geen toeval dat mijn interesse vooral ligt op het gebied van de internationale en transnationale geschiedenis. Al snel na mijn verhuizing naar York bleek dat de gemeenschap van international students toch een beetje los stond van de home students en dat het voor veel buitenlandse studenten best moeilijk was echt contact te maken met hun Britse studiegenoten. Andersom bleven mijn Engelse vrienden mij al die jaren beschrijven als ‘the Dutch guy’. Maar tegelijk was er, als medestudenten met gedeelde interesses en ervaringen, natuurlijk ook veel dat ons bond. Dit samenspel van verschillende identiteiten komt in mijn werk uitgebreid aan bod.

Voor mijn research master bestudeerde ik de impact van groepen migranten met verschillende achtergronden op het functioneren van de morele discipline in Stranger Churches. Tijdens mijn promotieonderzoek verschoof mijn aandacht van Londen en Amsterdam naar het grensgebied tussen Frankrijk en het Heilige Roomse Rijk. Het uitbreken van de Hugenotenoorlogen liet ook de inwoners van het Rijnland niet onbewogen. Een constante stroom nieuws en geruchten hield het Duitse publiek op de hoogte van alle ins en outs van het conflict. Deze informatie was meer verwarrend dan verhelderend. Voor Duitse Lutheranen was het lang niet duidelijk of het verstandig en moreel te verantwoorden was om één van de strijdende partijen te steunen (de parallellen met het huidige conflict in Syrië zijn niet te missen). In de discussie over de oorlog in Frankrijk vochten verschillende kanten van hun identiteit om voorrang. Als Duitsers voelden ze zich in de eerste plaats verantwoordelijk voor het welzijn van het ‘Vaterland’, maar als Rijnlanders kwamen ze regelmatig in contact met vluchtelingen uit Frankrijk en hun hartverscheurende verhalen. Als Lutheranen hadden ze het niet zo op die radicale en gewelddadige Hugenoten, maar als Protestanten leefden ze mee met de slachtoffers van Katholiek geweld. Deze interne conflicten maakten het voor Rijnlanders bijzonder lastig om zich een houding te geven ten opzichte van de oorlog in Frankrijk.

De afgelopen maanden heb ik met veel plezier onderwezen aan studenten uit alle jaren van de Bachelor. Het geven van werkcolleges aan relatief kleine groepjes studenten geeft me de mogelijkheid om uitgebreid met studenten in gesprek te gaan, waarbij vaak onverwachte nieuwe inzichten naar voren komen. Ik kijk ernaar uit om daar de komende jaren mee door te gaan.

Deze website maakt gebruik van cookies.  Meer informatie.