Gastcolumn Ton Roelofs
Ter gelegenheid van onze eerste gezamenlijke nieuwsbrief schreef Ton Roelofs een gastcolumn die ons allemaal aan het denken zet. "Gisteren sprak ik Erik in zijn lokaal na afloop van zijn lessen natuurkunde op die dag. Het was voor hem een drukke dag geweest. De toetsweken zijn net achter de rug en het begint al wat spannender te worden met de examens die over drie maanden voor de deur staan. Ik liep bij hem binnen met een vraag over een of ander technisch apparaatje dat gebruikt zou kunnen worden in het onderwijs. Iets van Arduino of zo. En of dat niet iets voor hem is. Al meanderend langs allerlei technische mogelijkheden kwam Erik met een bijzondere vraag...."
“Hij zei eerst heel trots te zijn op wat hij samen met zijn collega’s bereikt heeft met de Technomavo. Maar hij liet vooral blijken niet tevreden te zijn over zijn eigen ontwikkeling. Hij vroeg mij of ik nog een nieuwe uitdaging voor hem heb. Erik is een late dertiger met veel onderwijservaring en een van de meest ondernemende leraren bij ons op school. Hij weet met weinig middelen veel te bereiken om het onderwijs voor de leerlingen aantrekkelijk te houden. Zo maakte hij met een groen gordijn en een eenvoudige digitale camera instructiefilmpjes waarin hij zichzelf later monteert. Zo’n beetje als de weerman van het NOS Journaal, maar dan meer naturel.
Wat kan ik hem nu toch antwoorden? schoot als een flits door mij heen. Een uitdaging voor een docent die zijn werk toch heel goed doet, uitstekende resultaten behaalt en ook niet aarzelt om nieuwe dingen op te pakken. Eriks vraag zette mij aan het denken en tegen mijn gewoonte in antwoordde ik dat ik het ook niet wist.
Waar te beginnen? Moest ik hem wijzen op een nascholingscursus of een bijeenkomst van het Bètasteunpunt om nóg beter te worden met het maken van de filmpjes voor de leerlingen? Ik voelde me verlegen met zijn vraag, want wat weet ik eigenlijk van Erik? Was het wel een vraag waarop hij echt een antwoord van mij verwachtte of bood hij mij een paadje om het met hem te hebben over zijn loopbaan? Misschien zou Erik wel uit het onderwijs willen vertrekken of heeft hij een andere baan gezien, dichter bij huis. Hoe kunnen we eigenlijk weten of deze vraag van Erik ook niet bij zijn vaksectiegenoten leeft. En het is al zo moeilijk om aan leraren natuurkunde te komen!
Ik besloot hem te zeggen dat ik er morgen met Louis over zou spreken en daarna bij hem terug zou komen met een antwoord. Ik zag dat Erik enige moeite had met mijn antwoord, maar hij zei wel te begrijpen dat het geen eenvoudige vraag was en dat hij eigenlijk zelf ook nog niet helemaal wist of die vraag wel aan mij gesteld moest worden.
In de directie bleek mijn verlegenheid gedeeld te worden door Louis. We kwamen erachter dat we niet gewend zijn aan dergelijke vragen en dat we er zelf ook niet actief naar op zoek gaan. En wat voor Erik geldt, geldt ook voor alle andere leraren. Vandaag stapte ik opgelucht Eriks lokaal binnen. Niet met een antwoord, maar met de vraag of Erik mij iets meer kan vertellen over de ambities die hij heeft en waarin hij zichzelf graag wil ontwikkelen.
En die Arduino? Ach, zijn vraag heeft bij ons veel meer losgemaakt dan het antwoord dat ik in handen dacht te hebben door met het idee van de Arduino bij hem binnen te stappen. Wat goed is, komt echt niet altijd vanzelf. En daar hebben we als schoolleiding een belangrijke taak in, samen met de leraren. Wat is jouw vraag?”
Ton Roelofs is directeur onderwijs bij het PENTA college CSG