Feestelijke start van bouw nieuwe Science Campus
Met het in de grond trillen van een stuk damwand werd op 28 februari het startschot gegeven voor de bouw van de nieuwe Science Campus. Het studentlid van het faculteitsbestuur (assessor) van Wiskunde en Natuurwetenschappen, de voorzitter van de faculteitsraad en de (vice)voorzitters van de vijf studieverenigingen van de faculteit kregen hierbij de hoofdrol.
Namen spuiten
De studenten, voor de gelegenheid voorzien van helm, jas en stevige schoenen, togen naar buiten om het intrillen van de damwand luister bij te zetten. Vóór het gevaarte werd opgehesen spoten de voorzitters en de assessor er de naam op van het orgaan waarin ze hun functie vervullen.
Anderhalve minuut trillen
Vanuit collegezaal 4/5 was de starthandeling via een videoverbinding goed te volgen door de genodigden. Via stemkastjes kon iedereen een gokje wagen: hoe lang duurt het intrillen van zo’n wanddeel? Er kon worden gekozen uit zes opties, van ‘Minder dan een minuut’ tot ‘Meer dan zes minuten’. Het bleek anderhalve minuut, door een aanzienlijk deel van het publiek goed aangeklikt.
Overrompelende professionaliteit
Assessor Rob van Wijk trad buiten op als presentator en had in de zaal de lachers op zijn hand. Niet omdat hij zulke grappige dingen zei, maar vanwege de overrompelende professionaliteit van zijn optreden. Bovendien was hij niet te beroerd om met wapperende jaspanden een paar keer een sprintje te trekken, van de presentatielocatie naar de damwand.
Bekijk Rob van Wijk als presentator
Grootste investering ooit
De vicevoorzitter van het College van Bestuur, Willem te Beest, legde nog eens uit waarom het College van Bestuur had besloten tot de grootste investering ooit in de 438-jarige geschiedenis van de Universiteit Leiden: meer dan 300 miljoen euro. Redenen te over. Het huidige complex is inefficiënt, de energiekosten zijn zeer hoog, de steeds intensiever samenwerkende instituten zitten (te) ver uit elkaar, de faculteit is de aanjager van het Bio Science Park, én het onderzoek hoort tot de wereldtop. Het hele proces van de nieuwbouw zal vijftien jaar belopen: in 2008 nam het idee van een nieuwe campus serieuze vormen aan, de bouw - in drie fases - gaat duren tot 2023.
Drie fases
De nieuwbouw wordt in drie fases gerealiseerd. De eerste fase omvat de kantoren en onderwijsruimten van het LIC en het LACDR, en daarnaast specialistische faciliteiten als het Cel Observatorium, NeCen, de meethal en de fijnmechanische dienst alsook het logistiek centrum van waaruit inkomende goederen worden gedistribueerd. Het karakteristieke schotelgebouw met daarin de grote collegezalen blijft, het wordt wel gerenoveerd. Op de tekening is de situatie na afronding van fase 1 te zien.
Centrale as
Een belangrijk element in het (definitieve) vijf lagen hoge gebouw wordt de zogenoemde centrale as: een lange corridor die van voor naar achter door het gebouw loopt en wordt voorzien van loopbruggen, zowel in de lengte als in de breedte. Deze as moet gaan fungeren als ontmoetingsplaats voor staf en studenten. Om een verbinding tot stand te brengen tussen de as en de gebruiksruimten, krijgen deze aan de corridorkant een transparante wand. Onder het complex komt een parkeergelegenheid voor fietsen, motoren en brommers, en voor 500 auto’s. Het enige element van het huidige complex dat gehandhaafd blijft is het karakteristieke schotelgebouw, met daarin de grote collegezalen.
Keurmerk voor duurzaam bouwen
De vorig jaar aangetreden decaan Geert de Snoo kreeg het internationale BREEAM-certificaat uit handen van Stefan van Uffelen, directeur van de Dutch Green Building Council. Het BREEAM-certificaat is hét keurmerk voor duurzaam bouwen. Lof van Van Uffelen: het is de eerste keer dat een gebouw met laboratoriumfuncties het certificaat krijgt en vanuit de universiteit is flink meegedacht over het vormgeven ervan. Daarbij legde de Leidse universiteit de lat hoog door voor de kwalificatie ‘very good’ te gaan. En dat lukte.
Overlast voor het goede doel
De Snoo zal hoe dan ook gedurende zijn hele decaanschap te maken hebben met het bouwproces. En de medewerkers en studenten ook. ‘Dat zal voor overlast zorgen’, zei De Snoo, ‘maar daar moeten we mee leven. Het is voor het goede doel.’ Om te beginnen rijden een tijdlang vijftig vrachtwagens per dag af en aan. Die voeren het zand af dat vrijkomt bij het graafwerk voor de fundering. De damwanden zijn overigens nodig om het gat niet te laten instorten.
Reizende burgemeester
Aan burgemeester Henri Lenferink viel de eer toe om vanuit de collegezaal het sein te geven voor de starthandeling. Dat deed hij om precies 16.45 uur. Hij vertelde dat hij blij was dat van hem verder geen actieve rol werd verwacht en het verheugde hem ook dat het hier ging om een damwand en niet om een paal: twee keer in zijn bestuurlijke loopbaan ging het slaan door zijn persoon van een eerste paal mis. Ze braken af. Lenferink voelt zich nauw betrokken bij de universiteit en het Bio Science Park. Hij is een reizende burgemeester en overal ter wereld warm pleitbezorger voor Leiden als vestigingsplaats voor biotechnologische bedrijven.
Afsluitende knal
Met een grote knal kwam de bijeenkomst tot een einde: een kanon schoot zilverkleurige linten de zaal in. En vervolgens ging iedereen welgemutst, naar goed Leids gebruik, aan de borrel.