Juliaan Woltjer overleden
Vrijdag 27 april overleed onze oud-collega en emeritus hoogleraar Juliaan Woltjer (1924-2012).
Juliaan Woltjer studeerde in Leiden, en werkte korte tijd bij de KB voordat hij in 1957 in dienst trad van de Universiteit. Hij werd in 1973 lector, en later hoogleraar, met als leeropdracht de vaderlandse geschiedenis van de zestiende en zeventiende eeuw. In 1985 ging hij met emeritaat. Juliaan Woltjer was een zeer veelzijdig historicus. Hij schreef een baanbrekend proefschrift,
Friesland in hervormingstijd (1962), waarin hij liet zien hoe hybride en eclectisch de ideeën van veel vroege sympathisanten van de Reformatie waren. In zijn invloedrijke oratie
Kleine oorzaken, grote gevolgen en een reeks artikelen over de Opstand beklemtoonde hij de doorslaggevende rol van die ‘middengroepen’ in de Nederlandse samenleving die weinig voelden voor de extremen van protestantse of katholieke kant. In de contactgroep zestiende eeuw die hij oprichtte en jarenlang voorzat, moedigde hij een hele generatie collega’s aan om met hem, met elkaar en met de bronnen in gesprek te blijven. Maar hij had ook belangstelling voor de twintigste eeuw, die in 1992 resulteerde in zijn boek
Recent verleden, en voor de geschiedenis van de universiteit. Vorig jaar verscheen bij Balans nog een laatste studie van zijn hand,
Op weg naar tachtig jaar oorlog. Het verhaal van de eeuw waarin ons land ontstond, waarin hij liet zien hoe het Habsburgse regime zijn eigen graf had gegraven. Het afmaken daarvan was hem wel zwaar gevallen. Zijn advies aan mij was: ‘zorg dat je alles voor je tachtigste af hebt’. Juliaan Woltjer heeft na een kort ziekbed de pen definitief neergelegd. We zullen hem missen.
Judith Pollmann