Logo Universiteit Leiden.

nl en
Buro JP

Kennismaken met de EU én het debatteren

Vijf leerlingen van het Hofstad Lyceum bezochten op 31 maart het Huis van Europa, naast het Binnenhof. Daar debatteerden studenten van het Pre-University College van de Universiteit Leiden en kandidaat-leden voor het Europees parlement. Op het Hofstad Lyceum, waarmee het Pre-University College samenwerkt, was gevraagd wie erbij wilde zijn, voor het leuk en het leerzaam. Vijf leerlingen gaven zich op. 

Voorafgaand aan het debat vertelde Carla Joosten over haar werk als politiek journalist bij het weekblad Elsevier. Ze werkt nu in Den Haag, maar was van 2008 tot 2014 verslaggever bij de EU in Brussel. Al jong wist dat ze dit wilde gaan doen.

Carla was amper in Brussel aangekomen of de kredietcrisis brak uit. Die kwam aanwaaien uit de VS. In deze tijd van globalisering is het financiële systeem, waar bedrijven van afhankelijk zijn, een mondiaal systeem. In de VS begonnen banken om te vallen en dat dreigde hier - in Europa en Nederland - ook te gebeuren. De overheden hielden ze op de been.

Kleine dingen

De Elsevier-journaliste vertelde dat dat een heel superspannende tijd was omdat ook de euro in gevaar was, en daarmee de EU zelf. Volgens haar zijn de problemen nog steeds niet helemaal opgelost maar er heeft zich alweer een nieuw probleem aangediend: immigratie. Het grootste probleem is misschien niet eens de immigratie zelf maar dat de landen van de EU er zo totaal verschillend tegenaan kijken.

‘Met kleine dingen lukt het veel beter om in de EU samen te werken dan in grote zaken’, zei Carla. ‘Afspraken maken aan welke eisen een product moet voldoen om overal in de EU verkocht te mogen worden is relatief makkelijk, samen één lijn ten aanzien van immigratie lijkt onmogelijk.’

Het journalistieke werk in Brussel is afhankelijk van de contacten die je weet op te bouwen, aldus Carla. Veel koffiedrinken en lunchen met parlementariërs, ambtenaren en andere belanghebbenden is belangrijk. Alleen zo kun je de achtergronden van kwesties en de manier van denken van de ‘Europeanen’ leren begrijpen en er goed over schrijven.

Kandidaat-parlementariërs

Er waren drie teams van drie of vier leerlingen van het Pre-University College, aangevuld met de kandidaat-parlementariërs. Die deden gewoon mee. De middag was de afsluiting van een cursus debatteren, gecombineerd met kennis vergaren over de EU. Op 23 mei zijn de Europese verkiezingen, vandaar. Er debatteerden telkens twee teams tegen elkaar over een stelling. De organisatie bepaalde of een team voor of tegen de stelling moest zijn. Eerst de stelling bepleiten of afwijzen, dan een woordengevecht tussen de teams en tot slot nogmaals kort het standpunt van het team verdedigen.

De eerste stelling betrof het wel of niet inperken van de interne migratie binnen de EU (bijvoorbeeld dat Polen hier kunnen komen werken - het omgekeerde mag ook, maar dat gebeurt nauwelijks). De tweede stelling was dat de EU dwingend moet opleggen dat de hele EU in 2040 klimaatneutraal is. (Dat ging vooral over de termijn: is die wel haalbaar en kost zo’n relatief korte termijn niet teveel geld?). De derde stelling was of de EU zich moet bemoeien met wat nepnieuws is of niet. (Er was al een poging gewaagd en toen waren onze NPO1 en de regionale krant de Gelderlander als boosdoeners uit de bus gekomen.)

Debatclub

Er werd stevig gedebatteerd. Je kon merken dat de leerlingen van ‘het PRE’ zich supergoed hadden voorbereid, want ze hadden heel veel goede argumenten verzameld. Een aantal middelbare scholen heeft een debatclub maar als je naar de universiteit gaat kun je daar je hart ook ophalen. In Leiden heb je bijvoorbeeld de Leiding Debating Union, waar je twee keer per week het debatteren kunt oefenen. Twee van hen maakten ook deel uit van de jury die op 31 maart het beste team, het beste argument en de beste spreker bepaalden.

Waarom hadden Sharissha Indraj, Sonya Rashid, Shivak Oedairadjsingh, Nurgül Özyīḡit en Shilaf Badia Sliman - inderdaad, allemaal meisjes – zich aangemeld voor de middag? Het belangrijkste argument was wel de interesse in politiek; één leerling gaat zelfs politicologie studeren. De volgende leerling gaf aan de kant uit van politiek en gezondheid uit te willen. En heel ander argument: ‘Ik praat uit mezelf veel en wil beter leren hoe het moet.’

Tekst: Corine Hendriks
Fotografie: Buro JP
Mail de redactie

Deze website maakt gebruik van cookies.