Vanaf 1 augustus 2020 werkt Dr. Anna Tummers als University Lecturer Early Modern Art and Theory bij de Universiteit Leiden.

Meer informatie over Anna Tummers

Sinds mei 2021 is ze daarnaast cluster manager van het nieuw opgerichte cluster Art, Heritage and Science bij het Centre for Global Heritage and Development (zie https://www.globalheritage.nl/themes/art-heritage-science), en bestuurslid van de Scientific Advisory Board van IPERION HS (een consortium van 24 partners uit 23 landen dat bijdraagt aan het oprichten van een pan-Europese infrastructuur voor onderzoek naar cultureel erfgoed, zie https://www.iperionhs.eu/). Daarnaast is ze samen met Professor Robert G. Erdmann co-PI van het onderzoeksproject 21st Century Connoisseurship: Developing Smart Tools for the Analysis of Seventeenth-Century Paintings (NICAS beurs 2018-2022) (zie ook 'Onderzoek').

In 2009 is zij gepromoveerd (Kunstgeschiedenis van de Nieuwere Tijd, UvA). Eerder heeft ze twee MA-diploma’s behaald (Kunstgeschiedenis en Culturele Studies, UvA, 1999), en gestudeerd in Frankrijk (Sorbonne, Parijs), Engeland (University of Sussex), en Italië (Koninklijk Nederlands Instituut Rome; Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut in Florence).

Tussen 1997 en 2003 werkte ze achtereenvolgens in: The National Gallery of Scotland (Edinburgh, 1997), Koninklijk Paleis (Amsterdam, 1997-1999), Windsor Castle, The Print Room, Royal Library (Windsor, VK, 1999-2000), National Gallery of Art (Washington, D.C., VS, 2000-2003), en Stichting De Nieuwe Kerk (Amsterdam, 2003). Van 2003-2008 was ze Assistent in Opleiding (AiO) aan de UvA, en in 2006 en 2007 daarnaast docent aan de International School (UvA). Van 2008 tot 2020 werkte ze als conservator oude kunst in het Frans Hals Museum (Haarlem).

Onderzoek

Het raadsel van kwaliteit

"Zien is denken. Een van de interessantste aspecten van nieuwe inzichten in de kunstgeschiedenis is dat we er letterlijk anders van gaan kijken. Wat we zien, hangt af van wat we denken, en vice versa. Zonder kennis bestaat er geen ‘goed oog’ voor kunst. Het in woorden vatten van die kennis is echter een continue uitdaging.
Een vraag die me mijn hele loopbaan al bezig houdt, is hoe we de kwaliteit van zeventiende-eeuwse schilderijen kunnen definiëren. Het is een bijzonder lastige vraag om vanuit academisch perspectief te beantwoorden, en ook een hele essentiële: hij raakt de raison d’être van veel van de kunst die we bestuderen. Zeventiende-eeuwse  kenners waren het erover eens dat het herkennen van kwaliteit belangrijker was dan het toeschrijven van de schilderijen, en dat een goed oog voor kwaliteit nodig is om verschillende handen te kunnen onderscheiden. Maar waar keken deze vroege kenners precies naar en waar waren ze naar op zoek? Welke woorden en categorieën gebruikten ze wanneer ze schilderijen beschreven en beoordeelden? En waren de kwesties waar zij zich mee bezig hielden dezelfde als die we tegenwoordig belangrijk vinden? 
Het beoordelen van schilderijen was – en is – verre van eenvoudig, hoe snel het ook soms gebeurt in de praktijk. Het omvat een scala aan vragen die verschillende academische disciplines beslaan. De inzichten van vroege kenners geven houvast (evenals een intrigerende inkijk in de geschiedenis van ons vak), en datzelfde geldt voor recente inzichten in de methoden en technieken van oude meesters.  Desalniettemin, blijven veel vragen vooralsnog onbeantwoord." 

Humor en perspectief

"Door mijn dubbele opleiding in de kunstgeschiedenis en culturele studies heb ik een bijzondere interesse voor onderwerpen die zich op het snijvlak van beide vakgebieden bevinden. Zelfs wanneer ik een typisch kunsthistorische taak als het toeschrijven van een schilderij bestudeer, betrek ik hierbij het bredere, culturele perspectief. Dit vergroot ons begrip van het verschil tussen een ‘origineel’ en een ‘kopie’ in een tijd waarin schilders geregeld verschillende versies van hetzelfde werk produceerden. Het werpt ook licht op de paradoxale betekenis van een schilderij ‘van de meesters hand’, toen schilders vaak assistenten gebruikten bij het maken van hun werken. Bovendien geeft het inzicht in wat ‘stijl’ betekende in een periode waarin kunstenaars soms bewust hun manier van werken aanpasten aan het onderwerp van hun schilderij of aan hun publiek. 
In de afgelopen jaren heb ik – samen met een team van uiteenlopende specialisten - zeventiende-eeuwse schilderijen van feesten bestudeerd en hun relatie tot daadwerkelijke festiviteiten in die tijd. Dit resulteerde in een tentoonstelling en bijbehorende catalogus: Feesten in de Gouden Eeuw (2011). Mijn studie van emoties in zeventiende-eeuwse Nederlandse schilderijen en kunsttheorie leverde de basis voor een tentoonstelling over dit onderwerp in 2014/2015 in het Frans Hals Museum. Daarnaast heb ik samen met Dr. Elmer Kolfin, Jasper Hilligers en Dr. Mariët Westermann het onderzoeksproject De kunst van het lachen: humor in de Gouden Eeuw opgezet en uitgewerkt.  Dit resulteerde in een boek en een tentoonstelling (2017-2018)."

Toeschrijvingskwesties

"Het verlangen om kwaliteit(en) in woorden en concepten te vatten, dat de kern van veel van mijn onderzoek vormt, leidde tot de publicatie van mijn boek The Eye of the Connoisseur: Authenticating Paintings by Rembrandt and his Contemporaries (Amsterdam University Press en Getty Publications Los Angeles 2011).  Dit boek brengt een analyse van de inzichten van zeventiende-eeuwse kenners en schilders in verband met recente technische inzichten en een breder cultureel perspectief.
Deze interdisciplinaire aanpak heb ik verder uitgebreid in het NWO-onderzoeksproject: Frans Hals/niet Frans Hals, een pilot studie naar de afbakening van het oeuvre van de schilder Frans Hals (1582/83-1666). Dit project is een samenwerking van de Universiteit van Amsterdam en het Frans Hals Museum (Haarlem) met het Rijksmuseum (Amsterdam), de Gemäldegalerie (Berlijn), het Metropolitan Museum (New York) en de TU Delft. De centrale vraag is: Hoe bepalen kenners eigenlijk of een schilderij een echte ‘Frans Hals’ is? Deze studie geeft inzicht in de criteria die vooraanstaande experts hierbij gebruikten en gebruiken, en hoe deze zich verhouden tot de zeventiende-eeuwse context waarin de schilderijen zijn ontstaan. Met technische onderzoeksmethoden zoals MA-XRF scans, infrarood reflectografie en loodisotopenanalyse testten wij bovendien  of nieuwe criteria kunnen worden toegevoegd (zie onze artikelen in The Burlington Magazine, November & December 2019).
Momenteel werk ik met Prof. Dr Robert Erdmann aan het onderzoeksproject 21^st Century Connoisseurship: Developing Smart Tools for the Analysis of Seventeenth-Century Paintings (2018-2022), dat wordt gefinancierd door het Netherlands Institute for Conservation, Art and Science (NICAS). Het doel is ‘smart tools’ te ontwikkelen waarmee grote en complexe data sets (waaronder verschillende soorten HR foto’s, infrarood reflectogrammen (IRR), hyperspectral laser scans (HI) en MA-XRF scans) makkelijk leesbaar worden en daarmee eenvoudiger te begrijpen voor zowel kunstkenners als het brede publiek."

Belangrijkste Publicaties

Other research monographs (including exhibition catalogues) and any translations thereof (11)

Publicaties