Hoewel de opera als muzikaal drama een lange voorgeschiedenis kent in het liturgisch drama, de moraliteit en de maskerade, is het genre het resultaat van een hernieuwde aandacht voor de Griekse tragedie aan het einde van de 16e eeuw. Door een ‘geniale vergissing’ werden de Griekse termen monodos, choros en orchestra vertaald naar monodie (een stem met akkoorden ondersteund), choros (koor) en ensemble of orkest. Het resultaat leidde rond 1600 tot een muzikaal drama dat binnen enkele decennia de contouren aannam van wat wij tegenwoordig nog steeds opera noemen. In acht colleges van een uur, verdeeld over vier avonden, behandelt Leo Samama de geschiedenis van de opera. Hij analyseert de verschillende onderdelen van het genre (verhaal, toonzetting, regie). Ook bespreekt hij de maatschappelijke context waarbinnen enkele van de belangrijkste opera’s zijn ontstaan. Talrijke muziekvoorbeelden zullen zijn uiteenzettingen verluchtigen.

• studium generale