Congres/symposium
Boekpresentatie 'Dit huis is een thuis'
- Datum
- vrijdag 1 november 2019
- Tijd
- Locatie
-
Pieter de la Court
Wassenaarseweg 52
2333 AK Leiden
Op 1 november - in de Week van de Pleegzorg - verschijnt het boek Dit huis is een thuis. Opgroeien in een multicultureel adoptie- of pleeggezin. In zestien interviews komen jongeren van vijftien tot twintig jaar aan het woord die een andere culturele achtergrond hebben dan hun adoptie- of pleegouders. Zij vertellen hoe zij hun gekleurde identiteit ervaren en wat zij belangrijk vinden.
Fotograaf Lilian van Rooij maakte van elke jongere een portret en een gezinsfoto in de huiskamer. Het boek is een pleidooi voor het belang van hun stem in de opvoeding.
Auteurs: Femmie Juffer, Lindy Popma en Monique Steenstra.
Het boek is uitgegeven en te bestellen bij DATO-Lecturis.
De boekpresentatie is op vrijdag 1 november 2019 om 15.00 uur in het Pieter de la Courtgebouw van de Universiteit Leiden. Laat weten als u daarbij aanwezig wilt zijn!
Over het boek
Dit huis is een thuis biedt een brede inkijk in het leven van jongeren die opgroeien met en tussen twee culturen. Het is een bron van informatie voor (jongvolwassen) kinderen in multiculturele pleeg- en adoptiegezinnen, hun opvoeders en iedereen die zich professioneel of vrijwillig bezighoudt met dit thema. De jongeren vertellen vrijuit over hun leven en over de mate van verbondenheid met hun land van afkomst en met de cultuur van hun adoptie- of pleegouders.
Elke jongere heeft eigen ervaringen in het opgroeien met twee culturen, met discriminatie, met mooie gebeurtenissen en dingen die tegenvallen. Ze vertellen waar ze nu staan en hoe ze kijken naar hun toekomst.
Femmie Juffer: ‘Heb oog voor de gekleurde identiteit van het kind. Laat je adoptiekind of pleegkind opgroeien met twee culturen en erken zijn kleur en afkomst.’
Kleur bekennen en erkennen
Femmie Juffer, hoogleraar adoptie en pleegzorg aan de Universiteit Leiden, schreef een inhoudelijk hoofdstuk over het belang van kleur bekennen en erkennen in de opvoeding.
Zij pleit ervoor dat adoptie- en pleegouders aandacht hebben voor de cultuur van het land van afkomst van het kind, maar het anders-zijn niet overdrijven. Daarmee sluit zij aan op de rode draad in de verhalen van de geïnterviewde jongeren: de ruimte die zij willen voor hun eigen wensen en verlangens bij het vormgeven van hun gekleurde identiteit.