De gesloten jeugdzorg schiet tekort. 'Het lijkt op de strengste gevangenissen'
Hardhandig worden vastgehouden en extreem isolement. Ervaringsdeskundige Jason Bhugwandass sprak 50 jongeren die op een Zikos-afdeling (Zeer Intensieve Kortdurende Observatie en Stabilisatie) hebben gezeten en concludeerde dat zij ‘vooral worden opgesloten’ en als ze eruit komen ‘nog erger zijn getraumatiseerd’.
Hoogleraar Jeugdrecht Mariëlle Bruning reageert op deze bevindingen in Nieuwsuur: ‘Deze jongeren komen binnen in de hoop dat ze eindelijk een behandeling krijgen. In werkelijkheid stappen ze een repressief klimaat binnen dat lijkt op de strengste gevangenissen. Dat kan leiden tot nog ernstigere trauma's.’ Ze benadrukt ook hoe belangrijk en bijzonder het is dat deze bevindingen boven tafel zijn gekomen: ‘Deze kinderen zijn vaak wantrouwend naar die instanties. Bij Jason voelden ze zich blijkbaar veilig genoeg om hun verhaal te doen.’
De twee organisaties die een Zikos-afdeling kennen geven toe dat de zorg ondermaats is, maar geven aan momenteel ‘onvoldoende in staat’ te zijn om de jongeren ‘de veilige en deskundige omgeving te bieden die zij nodig hebben’ (NOS).
Bruning vindt dat de overheid zich moet inzetten om deze kinderen te helpen: ‘Desnoods worden zorgprofessionals beter betaald, of overgeplaatst van afdelingen waar minder zware zorg nodig is. Het kan niet zo zijn dat we zoveel jongeren hebben die trauma's oplopen in een systeem, waar een overheid ze hoort te beschermen.’
Meer weten?
Bekijk de hele aflevering van Nieuwsuur, of lees het stuk op NOS.
Ook Omroep Gelderland schreef een artikel naar aanleiding van Bhugwandass’ bevindingen.
Foto door Ryan Tauss via Unsplash.